W roku 1955 Alec Issigonis zostaje nominowany na stanowisko głównego projektanta British Motor Corporation (BMC). Prezes firmy BMC Leonard Lord nakazuje skupienie wszelkich sił nad projektem modelu, który (jak zakładał prezes) ma pomieścić 4 dorosłe osoby z bagażami i mającego powstać wyjątkowo tanio. Prace ruszyły w centrum technicznym, ale problemem okazała się zabudowa karoserii. Rozwiązanie problemu przyszło dość niespodziewanie.

Kiedy inżynier Issigonis pił kawę w restauracji znajdującej się obok dworca autobusowego, na salę weszła czteroosobowa rodzina z walizkami. Rodzina zasiadła przy stoliku obok, a bagaże -aby nie przeszkadzały innym klientom- upakowano pod stołkami. To był ten impuls którego trzeba było projektantowi. Szybko wyciągnął długopis, na serwetce narysował prosty schemat: samochód z niezależnym zawieszeniem wszystkich czterech kół, poprzecznie umieszczonym silnikiem, napędem na przód, skrzynią biegów pod wałem korbowym oraz chłodnicą umieszczoną wzdłużnie.

Także prawdziwe prace projektowe przebiegały dość niecodziennie. Na wielkiej tablicy narysowano w naturalnych wielkościach przekrój samochodu w którym zaznaczone były dwa rzędy siedzeń, przestrzeń bagażową i upakowane podzespoły napędowe. Biorąc do zabudowy gotowy silnik i odpowiednią odległość między fotelami okazało się, że optymalnymi wymiarami będą: 305 cm długości, 140 cm szerokości, 135 cm wysokości i rozstaw osi 240 cm. Dla obniżenia kosztów produkcji i zwiększenia wnętrza, karoseria miała nietypowo wykonane spawy widoczne na zewnątrz wzdłuż słupków między szybami, oraz na łączeniu karoserii z panelem podłogowym. Dalszym uproszczeniem było zastosowanie w drzwiach widocznych z zewnątrz zawiasów. Tak stworzoną bryłę nadwozia poddano pracom konstrukcyjnym oraz stylistycznym i w sierpniu 1959 Morris MINI Minor został pokazany prasie. Pojazd produkowany był do roku 2000 i na rynek wyjechało ponad 5 mln egzemplarzy.

Brytyjska marka produkująca małe samochody osobowe o nazwie Mini, początkowo należała do koncernu British Motor Corporation. Jej auta sprzedawano pod nazwą Austin 7 lub Mini Morris. W roku 1994 w wyniku problemów finansowych markę Mini przejęło BMW. Po sześciu latach zdecydowano się na wprowadzenie nowej wersji MINI które oparte było na zupełnie innych założeniach technologicznych. Produkowany przez BMW od 2001 roku MINI nawiązuje do kultowego brytyjskiego modelu, sprzedawanego w latach 1959-2000. MINI jest jednak większe i znacznie cięższe od swego poprzednika. Bardzo dobre własności jezdne nawiązują do legendy Mini Morrisa. Linia stylistyczna, zbliżona do tej zaprezentowanej w 1959 roku, jest jednak znacząco wygładzona i uspokojona (także ze względów bezpieczeństwa). MINI produkowane przez BMW występowało z początku jako hatchback, dopiero w 2004 roku do oferty dołączył model Cabrio. W 2006 roku zaprezentowano drugą generację modelu MINI. Silniki zaprojektowane zostały przez BMW przy współpracy z koncernem PSA. Zdecydowano się także na drobne zmiany w stylistyce zewnętrznej: lekko zmodyfikowano tył i przód oraz zastosowano wyższą pokrywę silnika. Wprowadzono wyraziste modyfikacje we wnętrzu auta. Druga generacja jest także nieco większa, dzięki czemu spełnia wymogi stawiane w crash-testach.