Obrazy NASA pokazują niesamowite piękno zimy na Marsie

Zapisz się do biuletynu naukowego CNN Wonder Theory. Odkrywaj wszechświat dzięki wiadomościom o niesamowitych odkryciach, postępach naukowych i nie tylko.

CNN
–

Mars może wydawać się suchym, odludnym miejscem, ale Czerwona Planeta zimą zamienia się w krainę czarów nie z tego świata. Nowy film udostępniony przez NASA.

Na północnej półkuli Marsa, gdzie się znajduje, jest późna zima Łazik Perseverance i helikopter Ingenuity Badają starożytną deltę rzeki, która miliardy lat temu wpadała do krateru Jezero.

Jako główną cechę planety, Pył powoduje również marsjańską pogodę. Pył zwykle zwiastuje nadejście zimy, ale śnieg, lód i deszcz ze śniegiem nie są obce planecie. Na biegunach Marsa temperatura może spaść do minus 190 stopni Fahrenheita (minus 123 stopnie Celsjusza).

Na Marsie występują dwa rodzaje śniegu. Jednym z nich jest ten, który żyjemy na Ziemi, zrobiony z zamarzniętej wody. Rozrzedzone marsjańskie powietrze i ujemne temperatury oznaczają, że konwencjonalny śnieg sublimuje lub przechodzi bezpośrednio ze stanu stałego w gaz, zanim dotknie ziemi na Marsie.

Innym rodzajem marsjańskiego śniegu jest śnieg na bazie dwutlenku węgla lub suchy lód, który może wylądować na powierzchni. Kilka stóp śniegu spada na Marsa na płaskich obszarach w pobliżu biegunów.

Sylvain Piccio, naukowiec zajmujący się Marsem w NASA Jet Propulsion Laboratory w Pasadenie w Kalifornii, powiedział w oświadczeniu NASA. Wersja NASA. „Jeśli chcesz jeździć na nartach, musisz udać się do krateru lub zbocza, gdzie śnieg może gromadzić się na pochyłej powierzchni”.

Jak dotąd żadne orbitery ani łaziki nie były w stanie tego zrobić zobaczyć Śnieg pada na Czerwoną Planetę, ponieważ zjawisko pogodowe występuje tylko na biegunach pod zachmurzeniem w nocy. Kamery na orbicie nie mogą patrzeć przez chmury, a roboty-odkrywcy, którzy mogą wytrzymać mrozy na biegunach, nie zostały opracowane.

Interaktywny: Mars i inne miejsca poszukiwania życia w Układzie Słonecznym

Jednak Mars Climate Sounder na Mars Reconnaissance Orbiter może wykrywać światło niewidoczne dla ludzkiego oka. Na biegunach Marsa zaobserwowano śnieg z dwutlenkiem węgla. the Lander Feniks kto przybył Na Marsie w 2008 roku użył również jednego ze swoich instrumentów laserowych do wykrycia lodu wodnego z lokalizacji około 1609 kilometrów od bieguna północnego Marsa.

Dzięki fotografom wiemy, że płatki śniegu na Ziemi są wyjątkowe i sześć boków. Pod mikroskopem marsjańskie płatki śniegu prawdopodobnie wyglądają trochę inaczej.

„Ponieważ lód z dwutlenku węgla ma symetrię czterech, wiemy, że suche płatki śniegu będą miały kształt sześcianu” – powiedział Bicchio. „Dzięki marsjańskiemu klimatowi jest bezpieczniej, możemy powiedzieć, że te płatki śniegu będą mniejsze niż szerokość ludzkiego włosa”.

Lód i dwutlenek węgla tworzą się również na Marsie i mogą występować daleko od biegunów. Orbiter Odyssey (który wszedł na orbitę Marsa w 2001 roku) obserwował formowanie się szronu i zamianę w gaz w świetle słonecznym, podczas gdy lądownik Viking zauważył lodowaty szron na Marsie, kiedy przybył w latach 70.

Pod koniec zimy nagromadzony sezonowo lód może topnieć i zamieniać się w gaz, tworząc unikalne kształty, które przypominają naukowcom z NASA szwajcarski ser, dalmatyńskie plamy, smażone jajka, pająki i inne niezwykłe formacje.

w trakcie Zima w kraterze JezeroOstatnie maksima to około 8 F (minus 13 C), podczas gdy najniższe to około 120 F (minus 84 C).

podczas gdy, w Krater Gale na półkuli południowej W pobliżu marsjańskiego równika łazik Curiosity, który wylądował na Marsie w 2012 roku, odnotował wzloty minus 5 stopni Fahrenheita (minus 15 stopni Celsjusza) i upadki Minus 105 stopni Fahrenheita (minus 76 stopni Celsjusza).

Pory roku na Marsie trwają zwykle dłużej, ponieważ eliptyczna orbita planety wokół Słońca oznacza, że ​​jeden marsjański rok to 687 dni, czyli mniej więcej dwa ziemskie lata.

Naukowcy z NASA świętowali Nowy Rok na Marsie 26 grudnia, co zbiegło się z godz Nadejście równonocy wiosennej na półkuli północnej.

„Naukowcy obliczają lata marsjańskie, zaczynając od północnej równonocy wiosennej planety, która miała miejsce w 1955 r. — arbitralny punkt wyjścia, ale pomaga zachować porządek”, zgodnie z postem na Strona NASA Mars na Facebooku. „Liczenie lat marsjańskich pomaga naukowcom śledzić długoterminowe obserwacje, takie jak dane pogodowe zbierane przez dziesięciolecia przez statek kosmiczny NASA”.