takohn Oliver wszedł do brytyjskiej monarchii w ostatni tydzień dzisiejszej nocy, ponieważ rodzina królewska jest „w okresie przejściowym” po Śmierć królowej Elżbiety II W wieku 96 lat we wrześniu. „W Wielkiej Brytanii argument był taki, że po śmierci królowej to nie był czas na krytykowanie jej ani ogólnie monarchii. To byłoby niegrzeczne” – wyjaśnił Oliver. „Ale minęły dwa miesiące od tego czasu, a Karol jest teraz królem.
Oliver argumentował, że chociaż dla wielu, urok królowej tkwił w jej długowieczności i „jej upodobaniu do milczenia – tak naprawdę nie wiedziała, co o niczym myśli”, żadna z tych rzeczy nie dotyczyła jej syna.
Charles wstąpił na tron w wieku 73 lat po życiu w centrum uwagi, nieuporządkowanym rozwodzie i kilku publicznych gafach. „Nie cieszy go niejasność matki ani poziom publicznego uczucia, a jego wstąpienie na tron następuje w czasie, gdy Wielka Brytania zmaga się z kryzysem kosztów utrzymania” – wyjaśnił Oliver.
To doprowadziło go do zakwestionowania celu monarchii, zarówno dla Wielkiej Brytanii, jak i krajów na całym świecie, w których monarcha nadal reprezentuje.
Wyjaśnił, że zadaniem króla jest pełnienie funkcji głowy państwa, symboliczna pozycja, której zadaniem jest przyjmowanie przybywających i wychodzących ambasadorów i głów państw oraz odbywanie oficjalnych wizyt zagranicznych. „Pomyśl o rodzinie królewskiej jak o Mickeyu i Minnie w Disneylandzie – oni nie prowadzą przejażdżek, ale są mantrą całej operacji, a ludzie uwielbiają robić sobie z nimi zdjęcia” – powiedział Oliver.
Obrońcy monarchii powiedzą, że chodzi o aspekt ceremonialny; Strona internetowa rodziny królewskiej opisuje króla jako „centrum tożsamości narodowej, jedności i dumy”, które „daje poczucie stabilności i ciągłości”.
„Ale to ma swoją cenę”, powiedział Oliver, odnosząc się do 100 milionów funtów (117 milionów dolarów), które brytyjscy podatnicy płacą każdego roku w formie suwerennej dotacji na wsparcie rodziny królewskiej. Oliver zwrócił uwagę na „gwiazdy” Suwerennego Grantu, gdzie rodzina królewska miała inne źródła dochodów: prywatny majątek, którego szczegóły są pilnie strzeżone, oraz Księstwo Lancaster, ogromny portfel nieruchomości zawierający grunty przejęte przez monarchię w XIII wieku . wiek. (Portfel zapłacił królowej 27 milionów dolarów w roku poprzedzającym jej śmierć.) Jest też Księstwo Kornwalii, kolejny portfel nieruchomości o wartości 1 miliarda dolarów, który jest obecnie w rękach księcia Williama, który w zeszłym roku przyniósł 26 milionów dolarów.
„Bogactwo rodziny królewskiej, w przeciwieństwie do ich genów, jest ogromne” – powiedział Oliver. Obie księżne są zwolnione z podatku od osób prawnych, a Charles nie płaci podatków od spadków, „a kiedy weźmiesz to wszystko pod uwagę, z pewnością masz wrażenie, że kosztują o wiele więcej niż funt na osobę” – powiedział Oliver.
Oliver głośno mówił o swoich uczuciach do rodziny królewskiej: „Są jak ludzki wyrostek robaczkowy. Już dawno przeszliśmy naszą potrzebę i istnieje dobry powód, aby usunąć go chirurgicznie”. Ale przyznał, że jest w mniejszości dla Brytyjczyków, z 67% opinii, że monarchia powinna przetrwać.
Ale ich rola za granicą jest bardziej otwartą kwestią. Oliver pokrótce podsumował rolę rodziny królewskiej w transatlantyckim handlu niewolnikami, który został ustanowiony na mocy przywileju królewskiego. Powiedział: „Rozumiem, że ludzie nie powinni być osobiście odpowiedzialni za to, co zrobili ich poprzednicy, ale próba mówienia o brytyjskiej roli w handlu niewolnikami bez mówienia o monarchii jest trochę jak próba mówienia o Jeffreyu Epsteinie bez mówienia o monarchii. Są ze sobą nierozerwalnie związane, ale mogą uznać ten fakt za niewygodny”.
Przypomniał też widzom o „jednym z najokrutniejszych czynów popełnionych przez Brytyjczyków”: miażdżeniu Bunt Mao Mao przez lud Kikuju w Kenii, co miało miejsce we wczesnych latach panowania Elżbiety. Kenijskie Komisje Praw Człowieka szacują, że Brytyjczycy stracili, torturowali lub okaleczyli 90 000 osób podczas represji i przetrzymywali 160 000 w obozach z drutu kolczastego.
„Nie wiemy, co wiedziała królowa – to, co jej powiedziano, jest trzymane w tajemnicy, bardzo wygodnie – ale wiemy, co jej rząd zrobił w jej imieniu” – powiedział Oliver. „Jeśli jesteś symbolem kraju, jesteś tym, co robisz.
„Nie możesz powiedzieć, że jesteś tylko ikoną i nie ponosisz odpowiedzialności za prowadzenie instytucji, którymi kierujesz” – dodał, odnosząc się między innymi do roli Kościoła anglikańskiego w rezydencyjnych szkołach przymusowej asymilacji w Kanadzie. rdzennej ludności.
Kontynuował: „Rodzina królewska odmówiła wzięcia pod uwagę, dlaczego tak wiele krajów Wspólnoty Narodów (Barbados) opuściło lub rozważyło to (Jamajka, Antigua, Barbuda i Belize).” Zamiast tego nadal ciężko pracowali, aby byli postrzegani jako zwykli ludzie icon, chociaż nigdy nie znosimy odpowiedzialności za to, co ta ikona usprawiedliwia, jednocześnie ignorując wezwania do prawdziwych przeprosin i zadośćuczynienia dla tych, którzy tak bardzo ucierpieli z powodu tego, co zostało zrobione w ich imieniu”.
– Nie musisz osobiście nienawidzić rodziny królewskiej – kontynuował. „To znaczy, wygoogluj „rasizm księcia Filipa” lub „książę Andrzej wszystko” i zobacz, gdzie wylądujesz, ale nie musisz ich nienawidzić. Nie musisz nawet myśleć, że establishment nie powinien istnieć”.
Ale gdyby miało to trwać dalej, podsumował, „słusznie można oczekiwać od nich znacznie więcej”. Ponieważ tak często chowają się za wygodną tarczą obyczajową i moralną, która często wymaga milczenia każdego, kto mógłby ich krytykować lub co one przedstawiać.
Oliver zastanawiał się, czy jego odcinek zostanie wyemitowany w brytyjskiej telewizji Sky, która wcześniej ucinała żarty Olivera na temat królowej tydzień po jej śmierci. „Ale jeśli przestaną to robić z powodu braku szacunku, powinni poważnie zastanowić się, dlaczego” – powiedział. „Dlaczego oni i wszyscy inni robią, co w ich mocy, by nie urazić rodziny, której imię jest wyryte na skórze ludzi 'podczas handlu niewolnikami’ i którzy siedzą na szczycie stosu skradzionego bogactwa w koronach ozdobionych skarbami inne narody”.
„Guru Internetu. Przedsiębiorca. Znawca muzyki. Przyjazny ewangelista kawy”.