Nie, Betelgeza nie stanie się supernową za „dziesiątki lat”

Data wygaśnięcia Betelgezy, umierającej masywnej gwiazdy znajdującej się około 642 lat świetlnych od Ziemi, jest gorącym tematem w astronomii ze względu na niezwykły rozmiar gwiazdy i etap jej cyklu życiowego.

Betelgeza ma masę od 10 do 20 razy większą od naszego Słońca, a jej promień jest około 900 razy większy. Szybko się pali i wkrótce umrzesz (w sensie kosmicznym).

Kiedy gwiazdy umierają, wyrzucają większość swojej materii do wszechświata podczas wspaniałej eksplozji zwanej supernową. Jeśli warunki są odpowiednie, supernowa pozostawia za sobą cichą gwiezdną mgławicę.

Nasze Słońce przejdzie przez ten proces za około 5 miliardów lat, ale Betelgeza jest już znacznie bliżej końca. I podczas gdy gwiazdy w odległym wszechświecie Cały czas w stanie supernowejBetelgeza w naszej galaktyce, właściwie na wyciągnięcie ręki pod względem kosmologicznym.

Na początku tego miesiąca zespół naukowców opublikował dokumentację Arkusz na serwer prepress arXiv. W artykule zespół postawił hipotezę, że Betelgeuse była już w „późnej fazie pierwotnego spalania węgla”, a zatem była silnym kandydatem na najbliższą supernową w naszej galaktyce. „Zgodnie z tą liczbą rdzeń zapadnie się w ciągu kilkudziesięciu lat po wyczerpaniu węgla” – napisali naukowcy.

w mediach społecznościowychNiektórzy uznali to za znak, że supernowa pojawi się w następnym stuleciu, a nawet w ciągu kilku następnych dziesięcioleci. Ale spalanie węgla jest procesem powolnym, nawet jeśli Betelgeuse-Które wolno nam pisać tyle razy, ile chcemy, bez nadprzyrodzonych konsekwencje–w tym momencie.

W e-mailu do Gizmodo, Hideyuki Saio, astronom z Tohoku University i główny autor preprintu, mówi Gizmodo, że zespół spodziewa się, że supernowa nastąpi „za mniej niż kilkaset lat”.

Do pewnego stopnia szum wokół Saio Zmieniona oś czasu jest ofiarą ludzi, którzy nie czytają uważnie wniosków jego zespołu papier. Ale mimo to naukowcy niezwiązani z badaniami twierdzą, że model zespołu nie wyjaśnia pozycji gwiazdy.

Emily Hunt, astronom z Uniwersytetu w Heidelbergu, która nie była związana z najnowszym artykułem, powiedziała w rozmowie telefonicznej z Gizmodo. „Tylko dlatego, że model wyjaśnia informacje zwrotne, nie oznacza to, że model jest poprawny”.

Hunt dodał: „To naprawdę niefortunne, że widzieliśmy tak wielu ludzi, którzy wzięli ten artykuł za ewangelię, podczas gdy w rzeczywistości jest to tylko jedna interpretacja notatek”.

Betelgeza jest bardzo mała –Około 10 milionów lat temu— ale będzie palić się znacznie szybciej niż słońce. W trakcie swojej ewolucji Betelgeuse mogła zmienić kolor na nocnym niebie, co wyjaśnia, dlaczego Stare opisy gwiazdy opisywały czerwoną kulę gazu jako bardziej żółtą.

W ostatnich latach Betelgeuse była przedmiotem niezwykłej aktywności, co wywołało debatę na temat tego, kiedy nastąpiła fatalna supernowa. W 2019 roku gwiazda miała powierzchniowy wyrzut masy, wyrzucając z jej powierzchni około 400 miliardów razy więcej niż masa jednego z koronalnych wyrzutów naszego Słońca (CME), Według NASA.

Gigantyczna gwiazda jest znacznie przyciemniona. Okres ten znany jest jako Wielkie Zaćmienie. Astronomowie uważają teraz, że przyczyną ściemnienia Gwiezdne beknięcia rozpraszają pył z gwiazdy, częściowo przesłonięty przez Betelgezę Z punktu widzenia.

powiedział Miguel Montargues, astronom z Sorbony i jeden z autorów książki 2021 Liść w naturze opisuje pył Betelgeuse w e-mailu do Gizmodo. „Jednakże, jeśli Betelgeza miała wcześniejszą wymianę materii z towarzyszem ukrytym w samej gwieździe lub w jej pobliżu, lub z wcześniej martwym towarzyszem, moglibyśmy napotkać niejednostronną ewolucję gwiazdy o wielu niepewnych parametrach. Pozostawiłoby to otwartą dyskusję jego ewolucji”.

Montargis powiedział, że model zespołu wymaga większego promienia słonecznego (około 1300 słońc) niż obserwowany (około 800 do 900 promieni słonecznych), a gdyby Betelgeuse skurczyła się tak bardzo, jak twierdził zespół, astronomowie zobaczyliby, jak materia poddaje się gwieździe.

Montargis dodał: „Muszę podkreślić, że przy naszej obecnej wiedzy, zakładając scenariusz z gwiazdą niewchodzącą w interakcje, z którego nie mamy powodu się pozbywać, Betelgeza musi znajdować się w jądrze helowym i powinna eksplodować za co najmniej dziesiątki tysięcy lat.”

Niepokojące jest to, że faza spalania Betelgezy – czyli pierwiastka, którego gwiazda obecnie używa jako paliwa – nie wynika jasno z obserwacji. W miarę jak gwiazdy przechodzą przez swoje cykle życiowe, spalają różne paliwa (takie jak wodór i hel), a spalanie węgla zachodzi podczas agonii gwiazdy.

„Jedną z trudności związanych z tym problemem jest to, że spalająca węgiel Betelgeza może wyglądać dokładnie tak, jak teraz – i dlatego jest ta kontrowersja”, powiedziała Meredith Joyce, astronom z Obserwatorium Konkoli na Węgrzech, w e-mailu do Gizmodo. „Jeśli gwiazda przechodzi spalanie helu w porównaniu ze spalaniem węgla po prostu przez obserwację, możemy przestać się kłócić!”

Wraz z dwoma współautorami Joyce Zostaw komentarz Odrzucenie artykułu zespołu Saio w notatkach badawczych Amerykańskiego Towarzystwa Astronomicznego. Zespół Joyce’a postawił hipotezę, że zespół Saio użył nieprawidłowego promienia Betelgezy, formułując swoje twierdzenia, a sposób, w jaki zaprojektowali gwiazdę, ostatecznie doprowadził do niedokładnego (tj. Zbyt bliskiego) harmonogramu końca Betelgezy.

Joyce dodał: „Nasz zespół potwierdza, że ​​czas Betelgeuse do wybuchu supernowej wynosi 100 000 lat, a liczba ta pochodzi (głównie) ze stanu spalania helu”. Precyzja nie byłaby naukowa; W modelowaniu gwiazd jest tak wiele niewiadomych”.

Wszyscy zgadzają się, że bardziej szczegółowe pomiary odległości Betelgeuse będą przydatne w określaniu prawdziwej jasności gwiazdy, a tym samym jej miejsca w cyklu życia.

Każdy chce zobaczyć śmierć gwiazdy i być może dlatego ludzie tak ekscytują się określeniem „kilkadziesiąt lat” w Saio et al. papier. Kiedy badania wykazały, że Betelgeuse stanie się supernową w szybszym przedziale czasowym niż przewidywano w poprzednich artykułach – i skalach czasowych stuleci bardzo zbliżonych w kategoriach gwiazdowych – musiało to wywołać jeszcze większy szum niż badania potwierdzające, że Betelgeuse wciąż ma sposób iść. długo to ciąć.

Ale jeśli chcesz zobaczyć supernową, lepiej nie szukaj dalej niż nasz lokalny gigant. Montargis powiedział, że gwiazdy eta Carinae i VY Canis Majoris (które Minnesota Astrophysical Institute nazywa „Betelgeza na sterydach”) to najlepsze typy na następną supernową w naszej galaktyce.

Lub zawsze możesz poczekać na teleskopy kosmiczne, takie jak Webba czy Hubble’a Aby zobrazować następną supernową, gdzieś w najbardziej oddalonym wszechświecie. Inne teleskopy – jak np Obserwatorium Rubina w Chile zostanie wkrótce otwarte— będzie dążył do ciągłego obrazowania nocnego nieba, mając nadzieję na uchwycenie ulotnych wydarzeń, takich jak początek supernowej, gdy tylko się pojawią.

Więcej: Skąd wiemy, kiedy słońce umrze?