„Teleskop Jamesa Webba: czy jesteśmy sami?” Pełna historia z Andersonem Cooperem Oferuje wgląd w najpotężniejszy teleskop, jaki kiedykolwiek zbudowano. Premiera programu w niedzielę, 16 czerwca o 20:00 ET/PT w CNN.
Zderzenie gigantycznych asteroid prawdopodobnie miało miejsce w sąsiednim układzie gwiazd zwanym… Beta obrazkowa W ostatnich latach powstały dwa różne obserwatoria kosmiczne, które pomagają opowiedzieć tę historię.
System Beta Pictoris, znajdujący się zaledwie 63 Rok świetlny Z Ziemi od dawna interesuje astronomów ze względu na swoją bliskość i wiek.
Chociaż wiek naszego Układu Słonecznego szacuje się na około 4,5 miliarda lat, Beta Picturis to „nastoletni układ planetarny” mający około 20 milionów lat, stwierdziła astronom Christine Chen, badaczka na Uniwersytecie Johnsa Hopkinsa w Baltimore, która obserwowała ten układ wielokrotny. czasy.
„Oznacza to, że wciąż nabiera kształtu” – powiedziała podczas prezentacji na konferencji. 244. Spotkanie Amerykańskiego Towarzystwa Astronomicznego W Madison w stanie Wisconsin, 10 czerwca. „To układ planetarny, który jest częściowo uformowany, ale jeszcze nie ukończony”.
Chen obserwował Beta Pictoris, w skład której wchodzą dwie znane gazowe olbrzymy, zwane Beta Pictoris b i c, za pomocą wycofanego już Kosmicznego Teleskopu Spitzera w latach 2004 i 2005. W tym czasie Chen i jej współpracownicy zaobserwowali kilka różnych skupisk pyłu w układzie.
„Byłem więc bardzo podekscytowany możliwością ponownej obserwacji tego układu w 2023 roku za pomocą Kosmicznego Teleskopu Jamesa Webba” – powiedział Chen. „Naprawdę miałem nadzieję poznać układ planetarny znacznie bardziej szczegółowo i z pewnością nam się to udało”.
Odkąd Webb otworzył swoje podczerwone oko na Wszechświat w 2022 roku, naukowcy wykorzystują obserwatorium kosmiczne do badania przez gaz i pył. Supernowe, Egzoplanety I Odległe galaktyki.
Porównując obserwacje Spitzera i Webba, Chen i jej współpracownicy zdali sobie sprawę, że dane zebrane 20 lat temu pojawiły się w dość nieoczekiwanym momencie i od tego czasu zniknęły dwie główne chmury pyłu.
Chen jest głównym autorem badania porównawczego zaprezentowanego w poniedziałek na konferencji.
„Większość odkryć JWST pochodzi z obiektów wykrytych bezpośrednio przez teleskop” – stwierdził w oświadczeniu współautor badania Cicero Lu, były doktorant astrofizyki Johnsa Hopkinsa. „W tym przypadku historia jest trochę inna, ponieważ nasze wyniki pochodzą z tego, czego nie zaobserwował Kosmiczny Teleskop Jamesa Webba”.
Zespół jest przekonany, że dane Spitzera wskazują, że para gigantycznych asteroid zderzyła się tuż przed obserwacją układu przez teleskop.
„Beta Pictoris jest w wieku, w którym formowanie się planet w strefie ziemskiej wciąż trwa w wyniku zderzeń gigantycznych asteroid, więc to, co możemy tu zobaczyć, to w zasadzie sposób formowania się planet skalistych i innych ciał w czasie rzeczywistym” – powiedział Chen.
Dowód gigantycznego wpływu
Kiedy Chen i jej zespół obserwowali Beta Pictoris w 2004 i 2005 roku, prawdopodobnie dostrzegli dowody na istnienie „aktywnego kolizyjnego układu planetarnego”, ale jeszcze nie zdawali sobie z tego sprawy – mówi.
Wcześniejsze badania ujawniły, że oprócz dwóch znanych planet Dowody na istnienie komet Asteroidy krążą w młodym układzie.
Kiedy komety i asteroidy zderzają się ze sobą, tworzą się pyły i pomagają tworzyć skaliste planety.
Chen powiedział, że zderzenie, które miało miejsce tuż przed obserwacjami Spitzera, zmiażdżyło masywną asteroidę na drobne cząstki pyłu mniejsze niż pyłek czy cukier puder.
Powiedziała, że masa wytworzonego pyłu była około 100 000 razy większa od rozmiaru Ziemi Asteroida, która zabiła dinozaury, którego szerokość oszacowano na od 6,2 do 9,3 mil (10 do 15 km). Pył został następnie wypchnięty z układu planetarnego przez promieniowanie gwiazdy centralnej, która jest nieco gorętsza od naszego Słońca.
Początkowo astronomowie sądzili, że małe obiekty zderzają się i z czasem regenerują chmury pyłu widoczne w Beta Pictoris. Ale potężny teleskop Webba nie był w stanie wykryć żadnego pyłu.
Chociaż w układzie utworzyły się gazowe olbrzymy, prawdopodobnie nadal powstają planety skaliste.
Astronomowie spodziewają się przeprowadzić więcej obserwacji układu, aby sprawdzić, czy pojawi się więcej planet. W międzyczasie badanie układu może pomóc astronomom lepiej zrozumieć, jak wyglądały początki naszego Układu Słonecznego.
„Pytanie, które staramy się umieścić w kontekście, brzmi, czy cały proces powstawania planet ziemskich i gigantycznych jest powszechny czy rzadki, a ważniejsze pytanie: czy układy planetarne takie jak Układ Słoneczny są tak rzadkie?” Współautor badania Caden Worthen, doktorant astrofizyki na Johns Hopkins, stwierdził w oświadczeniu. „Zasadniczo staramy się zrozumieć, jak dziwni lub przeciętni jesteśmy”.
Zapisz się na biuletyn naukowy CNN dotyczący teorii cudów. Eksploruj wszechświat dzięki wiadomościom o fascynujących odkryciach, postępach naukowych i nie tylko.
Aby uzyskać więcej wiadomości i biuletynów CNN, utwórz konto na stronie CNN.com
„Amatorski przedsiębiorca. Profesjonalny ekspert od internetu. Człowiek zombie. Nieuleczalny badacz popkultury”.