Mitchell Robinson miał tylko jeden pomysł, kiedy Miami Heat opracowali strategię wyzysku w środę wieczorem.
„Podnoszę te rzeczy” – powiedział Robinson.
W połowie ostatniej kwarty środowego meczu Heat celowo sfaulował Robinsona, który spudłował 18 ze swoich 25 rzutów wolnych w tym momencie, i wysłał rozgrywającego New York Knicks do baru charytatywnego, mając nadzieję, że przestępstwo ustanie. Ale to nie zadziałało, tak jak Robinson po cichu oczekiwał.
Rzucił 3 z 4 darmowych rzutów przed hałaśliwym tłumem, zanim główny trener Tom Thibodeau wyeliminował go z gry, aby zatrzymać go Isiah Hartenstein. Ale pozytywne myślenie nie było jedynym powodem, dla którego Robinson stosował się do swoich przewidywań dotyczących rzutów wolnych.
24-latek również dokonał niewielkiej korekty, gdy znalazł się na linii: zmienił swoją rutynę przed strzelaniem.
Zazwyczaj odbierając piłkę do koszykówki od sędziego, Robinson stuka ją dłonią w lewe biodro, biorąc głęboki oddech, kozłuje raz, a następnie wstaje, by wykonać rzut wolny. W środę, kiedy Knicks przegrali Heat 112-103, zmniejszając prowadzenie w półfinale Konferencji Wschodniej Miami do 3-2, zamiast jednego kozłował trzy razy.
To nie był przypadek. Powiedział, że dwa dodatkowe maratony pomogły mu się skoncentrować.
Czasami najważniejsze adaptacje w serialu mają miejsce, gdy nikt nie zwraca na nie uwagi.
Opanowanie może się przydać podczas gry 6, która jest zaplanowana na piątkowy wieczór w Miami. The Heat nie wypróbowali taktyki Robinsona aż do tego momentu w czwartej kwarcie. Ta strategia nie ma sensu, gdy Nowy Jork walczy o zdobycie punktów tak, jak to miało miejsce w większości z pierwszych czterech gier serii.
Ale w ciągu ostatnich trzech kwart piątego meczu Knicks zaczęli wyglądać, jakby byli jednymi z pięciu najlepszych graczy, którzy ugruntowali swoją pozycję w sezonie zasadniczym. Być może to nie przypadek, że dopiero po najlepszej grze ofensywnej w Nowym Jorku trenera Miami, Erica Spoelstry, Robinson raz po raz wysyłał go na linię. A jeśli Knicks ponownie zdobędą dobry wynik w grze 6, muszą być gotowi na to, by Spoelstra ponownie złapali Mitcha.
Maul-a-Mitchell nie jest jedynym tematem dyskusji na temat pozbycia się niedawnego zwycięstwa Knicks. Oto cztery kolejne pomysły, gdy obie drużyny przygotowują się do gry 6:
Szybkie decyzje
Zawodnicy Knicks znaleźli nowe siły na początku trzeciej kwarty w środę, a to dlatego, że grali szybko.
Zacznijmy od Quentina Grimesa, który przebiegł 48 minut meczu play-off i nigdy nie wyglądał na zmęczonego.
Ludzie skupią się na fizycznej stronie zmęczenia. Na zaledwie dwie minuty przed końcem meczu Grimes zderzył się ze zręcznym sorterem z Miami, Bamem Adebayo, wstał utykając, znalazł swojego człowieka, Jimmy’ego Butlera, a potem jakimś cudem wyszedł z przechwytem, mimo że był trochę w kropce. zdenerwowany. Nie mógł nawet dryblować na boisku po odzyskaniu koszykówki. Ale jest też druga strona zmęczenia: strona psychiczna.
Mózg Grimesa nigdy nie został osuszony. Podejmuj szybkie decyzje.
Był jednym z Knicksów najbardziej odpowiedzialnych za prowadzenie zespołu do rozpoczęcia drugiej połowy. W dwóch oddzielnych zagraniach Julius Randle kopnął piłkę do Grimesa w rogu, gdzie zawsze mógł usprawiedliwić rzut karny, ale zamiast tego bramkarz natychmiast odbił piłkę do Jalena Bronsona.
Zawodnicy cały czas mówią o wyczerpaniu w głowach. Nie widzieliśmy tego w przypadku Grimesa, który być może będzie musiał ponownie rozegrać duże minuty w Game 6, biorąc pod uwagę, że Immanuel Quickley jest wymieniony jako wątpliwy ze skręconą lewą kostką, co może opuścić Knicks z siedmioosobową rotacją w sekundę gra eliminacyjna kaskadowa.
działanie
The Knicks ujawnili zmianę gry, aby rozpocząć drugą kwartę gry 5.
Obi Toppin był w drodze na szczyt przełącznika, aby ustawić zasłonę dla Brunsona, ale Brunson poszedł za wcześnie, co oznaczało, że Toppin nie mógł dokonać wyboru. Ale jedno było pewne: zamierza to nadrobić. Kilka sekund później Bronson przekazał piłkę Tobinowi, który dostarczył piłkę swoim podstawowym obrońcą. Gra zakończyła się open 3 dla Grimes.
Sekwencja rozpoczęła bieg Nowego Jorku 18-2, co zbiegło się z wyjściem Randle’a pod koniec pierwszej kwarty i wejściem Tobina na początku drugiej kwarty. Tempo zmieniło się wraz z Tobinem na korcie. Randle spędził pierwszą kwartę uderzając piłkę w ziemię przeciwko Adebayo i Butlerowi, jakby żaden z nich nie był niedopasowany. Z Tobinem zbrodnia płynęła, a wyniki były widoczne.
Ale jest w tym pewna subtelność. Bieganie to nie tylko aktywność Toppina. Chodziło również o mężczyznę pilnującego Tobina we wspomnianej sztuce: snajpera termicznego Duncana Robinsona.
Podczas rozgrzewki w drugiej kwarcie Knicks uderzył Robinsona, najsłabszego obrońcę Miami.
Tobin rzucił szybką aleję do Knicks z następną końcówką. W następnym posiadaniu Grimes był pilnowany przez Robinsona, który pobiegł do swojego głównego bramkarza, aby ustawić osłonę, wyskoczył na skrzydło, a następnie wykonał gorące podanie do RJ Barretta za 3.
To była kolejna szybka decyzja Grimesa – a wszystko zaczęło się od faceta, którego strzegł Robinson.
Następnym razem, gdy Robinson upadł, utknął na Barrecie, co oznaczało, że dobrze zapowiadająca się postać Nicksa była tą, która ustawiła ekran dla Bronsona. Nowy Jork ponownie strzelił.
Na atak 18-2 złożyły się inne czynniki. Nix zatrzymał się. Biegli. Barrett również przybił przejście 3 w środku. Wyrafinowanie Bronsona jest wytrącone z równowagi i 1. Ale przejście do Robinsona otworzyło atak na pół kortu, zwłaszcza że Knicks używali dynama Bronsona w swojej jednostce ławkowej.
Można by z tego coś wyciągnąć. Nawet jeśli Bronson nie rozegrał wszystkich 48 minut meczu 6, tak jak to zrobił w meczu 5, Knicks mogli go przytłoczyć, dopóki nie obsadził zespołu rezerwowego, aspekt, który byłby jeszcze ważniejszy, gdyby Quickley nie grał. Chwile, kiedy Butlera nie ma w grze, a Robinsona, to dobry moment na podzielenie się żarem z ekranami.
Linia Barretta
Nie było nic wspaniałego w Barrett’s 5, co właśnie sprawiło, że było tak wspaniałe. Plan Barretta na wydajną noc z wysokimi wynikami stał się kolejnym dniem w biurze.
Zdobył 26 punktów w 8 z 17 strzelanin w środę. Oddawał duże strzały, biegając z siedziskiem. Walcz do granic możliwości i pokaż swój dotyk w farbie. Nic z tego nie było niezwykłe od pierwszej rundy serii Knicks przeciwko Cleveland Cavaliers.
Przez lata pukaniem do Barretta była jego skuteczność. Właśnie wtedy, gdy Knicks potrzebują go najbardziej, skręca za róg.
W ostatnich ośmiu meczach notował średnio 22,5 punktu przy 50-procentowej celności z gry i 38-procentowej celności z głębi. Jego prawdziwy strzał jest na tym odcinku: włos powyżej 60%. Jest to klasa punktacji drugiego wyboru, którą stał się Barrett podczas tego biegu.
Gra defensywna do obejrzenia
Zwłaszcza biorąc pod uwagę nieuchronnie wysoką liczbę minut Brunsona, jednym z aspektów Game 6, który należy obejrzeć, jest zawodnik Heat, którego strzeże. The Knicks konsekwentnie stawiali go na swoich miotaczach, Robinsona i Maxa Strossa, aż do meczu 5. Przy różnych okazjach Bronson tracił nogę, otwierając skoczków.
The Heat nie strzelali dobrze z dystansu za 3 punkty w grze 5, ale kilka ich trójek było otwartych, czy to dlatego, że Bronson nie mógł zostać ze swoim zawodnikiem, ponieważ Randle zamknął ręką w dół przeciwko Kevinowi Love lub coś innego.
Nawiedza Robinsona wokół ekranów, nawet jeśli tylko przez krótki czas. Jeśli Bronson zagra ponownie 40 minut i nadal będzie tracił strzelców, postawienie go na kimś takim jak Gabe Vincent, który był gwiazdą tej serii, może nadać obronie Knicks inny wygląd.
(Zdjęcie: Quentin Grimes i Jimmy Butler: Wendell Cruz/USA Today Sports
„Skłonny do napadów apatii. Pasjonat kawy. Komunikator. Rozrabiaka. Baconaholic. Wielokrotnie nagradzany introwertyk”.