Luka Doncic trafił za 3 punkty nad Rudym Gobertem na 3,0 sekundy przed końcem i zapewnił Mavs 18-punktowy powrót w drugim meczu.
• Pobierz aplikację NBA
• Szczegóły gry: DAL 109, MIN 108
Minneapolis – Na początku było to podekscytowane wycie, po którym zapadła pełna niedowierzania cisza. To była atmosfera w Centrum Bramkowym, która nagle się zmieniła, a wszystko dlatego, że Luka Doncic to zimny człowiek.
I okrutny. Jak inaczej opisać to, co zrobił Wolves, ich fanom i Rudy’emu Gobertowi, kiedy na dobre postawił Mavericks w drugim meczu, a być może także w finale Konferencji Zachodniej?
Luka trafił za trzy punkty z bekhendu poza opuszki palców złamanego serca Goberta na 3,8 sekundy przed końcem… wow.
Mavericks są już w połowie drogi do domu – i będą u siebie przez następne dwa mecze – w tej serii, ponieważ nigdy nie wpadli w panikę po tym, jak zostali tak daleko w tyle w meczu, a po prostu byli spokojniejszą drużyną w czwartej kwarcie.
Trener Mavs Jason Kidd ostro skrytykował swoich zawodników po pierwszej połowie, w której przegrywali 18 punktami, ale jednocześnie przypomniał im: „Nadal w tym tkwimy”.
To było imponujące prowadzenie Mavericks. Na 66 sekund przed końcem meczu, który Wilki desperacko chciały wygrać, nadal traciły pięć punktów na 66 sekund przed końcem.
„Musieliśmy po prostu trzymać się razem i wnieść pozytywną energię” – powiedział Luca.
Kiedy brzęczyk rozległ się wkrótce po wyrównującej bramce Naza Reida, spiker Target Center powiedział kibicom, aby bezpiecznie wracali do domu, po czym dodał: „Do zobaczenia w przyszłym tygodniu”.
Kiedy Wilki przegrywały 2:0 z Dallas, nie było to rzeczywistością. To było pragnienie.
Oto pięć wniosków ze zwycięstwa Mavs 109:108 i objęcia prowadzenia w serii:
1. Luka kontra Każdy to trudny mecz… dla każdego
Kiedy Luka jest przy piłce i gra toczy się na linii bramkowej, obrona ma wybór – sprowadzić podwójną drużynę albo zginąć.
Tak, te zasady obowiązują nawet wtedy, gdy Luka czterokrotnie zdobył tytuł Defensywnego Gracza Roku Kia. Tak, zwłaszcza Kiedy trafia na linię rzutów za trzy punkty i dalej, Gobert, który ma 7 stóp wzrostu (jak wielu dużych zawodników), jest na wyspie.
I tak stało się to, czego można się było spodziewać: Luka doszedł do poziomu ISO, kilka razy dryblował i stworzył przestrzeń, gdy Gobert wykonał fałszywy atak, i… świst.
Kidd: „Rozmawialiśmy o zdobyciu dwóch (wskaźników), ale kiedy polubił Goberta, było widać, że Luka jest wyjątkową osobą i uwielbia tego typu chwile”.
Luca: „Właśnie zobaczyłem trochę miejsca i zdecydowałem się wystrzelić 3.”
Było to zaskoczeniem, ponieważ przez większą część kwarty Wilki wyznaczały Mike’a Conleya i Anthony’ego Edwardsa do obowiązków Luki. Kiedy Luka zmierzył Goberta z odległości 30 stóp, Wilki były zbyt daleko, aby wysłać pomoc.
„Braliśmy udział w pick-and-rollach” – powiedział Gobert. „Byłem w ISU. Zawiodłem swój zespół. Wierzyli we mnie, że przestanę”.
Luka ogarnęły emocje, jak to często bywa w takich sytuacjach – spójrzcie na jego reakcję po tym, jak Clippers posłali Clippers do domu w bańce za pomocą buzzera – i krzyknął w stronę Goberta, na melodię, parafrazując: „Nie da się”. -strzeż mnie.
„Mówiłem po słoweńsku” – wyjaśnił Luka.
2. Pojawiła się Ant 22
To był koszmar dla Edwardsa, który po raz trzeci z rzędu sfałszował swój strzał (5 z 17 za 21 punktów), a na domiar złego w piątek wyrzucił piłkę w krytycznym momencie.
Gdy Wilki prowadziły dwoma punktami i na 12,8 sekundy przed końcem meczu, Edwards, coraz bardziej sfrustrowany w miarę trwania meczu, stracił pozycję i podał w pierwszy rząd. Wilki nigdy tak naprawdę nie odzyskały sił.
„Odrzucam wiele strzałów, zwłaszcza ze średniego dystansu” – powiedział. „Po prostu wykonuję właściwą grę. Może właściwą grą jest po prostu strzelanie”.
Jak na wschodzącą gwiazdę, która znokautowała Kevina Duranta w pierwszej rundzie, a następnie Nikolę Jokicia w półfinale, Edwardsowi trudno jest wywrzeć taki sam wpływ na Lukę i Kyriego Irvinga. W przeciwieństwie do poprzednich rund nie jest on najlepszym ani drugim najlepszym graczem na parkiecie.
W tej serii trafia 11 z 33 punktów w meczu Add Game 7 i ma 17 z 57 punktów.
– Nie potykam się. Tak naprawdę nie stresuję się tym, że muszę iść dalej. „Po prostu kontynuujcie właściwe zagrania” – powiedział.
Anthony Edwards, zapytany o możliwe zmęczenie, twierdzi, że wszystko w porządku, ale Charles Barkley i inni członkowie Inside the NBA nie są tego tacy pewni.
3. Kerry uniknęła jednego, a potem jednego zrobiła
Życie w obręczy może obrócić się na dziesięciocentówkę, tak jak Kyrie kozłujący piłkę, a on zmierzył się z drugą stroną, kiedy był bardzo blisko bycia KOZEM w meczu 2 (małe litery).
Na 1:44 przed końcem nie wykorzystał dwóch rzutów wolnych, a trzypunktowe prowadzenie Mavs i tak przekreśliło ich marzenia o powrocie do gry. Kyrie nie trafił w sumie trzech rzutów wolnych w tej kwarcie, co jest niesamowitym wynikiem jak na kogoś, kto spędził 88% swojej kariery.
Ale dobrze jest mieć w drużynie Lucę, który cię uratuje.
Jednak Kerry dostrzegła jeszcze jeden pozytyw:
„Fani oszaleli” – powiedział, rozważając promocję fast foodów. „Myślę, że kupiłem im darmowego kurczaka, prawda?”
Kyrie odwrócił sytuację, gdy na 65 sekund przed końcem wykorzystał rzut rożny 3 i sprowadził Mavs na różnicę dwóch bramek, a Luka zdobył zwycięską bramkę. Świadczy to o jego równowadze, talencie i zdolności do odzyskiwania samokontroli.
Po zwycięstwie wszystko jest w porządku, a w szatni po meczu Kidd przerwał uroczyste zgrupowanie, żartobliwie mówiąc: „Rzuty wolne na trzy, 1-2-3”.
4. Kat była świadkiem
W chwili prawdy w drugim meczu, gdy Timberwolves dotarli do finału Konferencji Zachodniej dopiero po raz drugi w historii franczyzy, na ławce rezerwowych zasiadł jeden z najlepszych graczy w historii franczyzy.
Strzały Townata były słabe, zaledwie 4 z 16, a trener Chris Finch zdecydował się zamiast tego zagrać z Reidem i Kylem Andersonem – nawet gdy Wilki, przegrywając jednym punktem po ostatnim posiadaniu piłki, mogły wykorzystać uderzenie z dystansu drugi lider strzelców.
„Jestem zwolennikiem zwycięstwa, więc zrobię wszystko, aby odnieść zwycięstwo” – powiedział Towns, który siedział na ławce rezerwowych przez ostatnie 8:40 meczu. „Decyzja trenera. Nie będę jej ani trochę kwestionować.”
Towns i Edwards strzelają łącznie 30% w dwóch meczach z tej serii. Szukasz powodów, dla których wilki wpadają w takie kłopoty? Zacznij od najlepszych graczy.
5. Nas nie wystarczył
Szósty zawodnik roku Kii był drużbą Wilków w drugim meczu i pod pewnymi względami Reed zasłużył na miano bohatera.
Nie tylko dręczył Mavericks głębokimi strzałami, a Reid trafiał 7 z 9 z dystansu za trzy punkty, ale także miał czyste spojrzenie na końcowe posiadanie piłki.
Żelazo złapane.
Kidd: „Dotarli do tego przystojniaka, a ja powiedziałem: „Kurwa”. I wtedy piłka odbiła się w naszą stronę”.
Luca: „Byłem zdenerwowany.”
Nie było to jedyne przełamanie, które sprzyjało Mavericks w końcówce. Na 47 sekund przed końcem Dallas tracił dwie bramki, Mavs otrzymali piłkę. Zarzut Kidda został podtrzymany, ponieważ piłka dotknęła Jadena McDanielsa, zanim wyszła poza boisko.
Mavs nie tylko mieli przerwy, ale także mieli swoje własne. A teraz, dwie gry później, seria jest ich właścicielem.
* * *
Sean Powell relacjonuje NBA od ponad 25 lat. Możesz wysłać mu e-mail Tutaj znajdziesz jego archiwum I podążaj za nim X.
Opinie wyrażone na tej stronie niekoniecznie odzwierciedlają opinie NBA, jej klubów lub Warner Bros. Odkrycie.
„Skłonny do napadów apatii. Pasjonat kawy. Komunikator. Rozrabiaka. Baconaholic. Wielokrotnie nagradzany introwertyk”.