PARYŻ (AP) – francuscy wyborcy staną w obliczu drugiej tury 7 lipca Przyśpieszone wybory parlamentarne Podczas II wojny światowej w kraju może powstać pierwszy skrajnie prawicowy rząd od czasu okupacji hitlerowskiej – lub nie będzie żadnej większości.
Oficjalne wyniki pokazują, że antyimigracyjna, nacjonalistyczna partia Zjednoczenie Narodowe Marine Le Pen ma duże szanse na zdobycie po raz pierwszy większości w izbie niższej parlamentu, jednak wynik pozostaje niepewny ze względu na skomplikowany system głosowania i manewry polityczne.
Co się stało?
W niedzielnej pierwszej turze Zjednoczenie Narodowe i jego sojusznicy zdobyli około jednej trzeciej głosów. The Nowy Sojusz Frontu Ludowego W nim na drugim miejscu po prezydencie znalazły się siły centrolewicowe, zielone i skrajnie lewicowe Emmanuela Macrona Koalicja centrowa.
W wyborach bezpośrednich wybrano kilkudziesięciu kandydatów, którzy zdobyli co najmniej 50% niedzielnych głosów. W pozostałych wyścigach dogrywka odbędzie się 7 czerwca, w której weźmie udział dwóch lub trzech czołowych kandydatów.
Sondaże wskazują, że Zgromadzenie Narodowe zdobędzie więcej mandatów w kolejnym Zgromadzeniu Narodowym, nie jest jednak jasne, czy zdobędzie bezwzględną większość 289 z 577 mandatów.
Francuski system głosowania nie jest proporcjonalny do ogólnokrajowego poparcia dla partii. Członkowie Zgromadzenia wybierani są według okręgów.
Co dalej?
Uczestnicy Rajdu Narodowego starają się uniknąć większości absolutnej.
Sojusz Lewicy oświadczył, że wycofa swoich kandydatów z okręgów zajmujących trzecie miejsce, aby wesprzeć innych kandydatów walczących ze skrajną prawicą. Centrowa koalicja Macrona powiedziała również, że niektórzy jej kandydaci odpadną przed drugą turą, próbując zapobiec ogólnokrajowemu wiecowi.
Taktyka ta sprawdzała się w przeszłości, kiedy partia Le Pen i jej poprzednik, Front Narodowy, były przez wielu postrzegane jako polityczni błazny. Ale teraz partia Le Pen ma szerokie i głębokie poparcie w całym kraju.
Dlaczego skrajna prawica rośnie w siłę?
Chociaż Francja ma jedną z największych gospodarek na świecie i jest ważną potęgą dyplomatyczną i militarną, wielu francuskich wyborców zmaga się z inflacją i niskimi dochodami, a także czuje się opuszczonymi przez globalizację.
Partia Le Pen, która obwinia imigrację za wiele problemów Francji, wykorzystała tę frustrację wyborców i zbudowała ogólnokrajową sieć wsparcia, szczególnie w małych miasteczkach i społecznościach rolniczych, które Macron i paryska klasa polityczna uważają za oderwane od rzeczywistości.
Co to jest współistnienie?
Jeśli siła polityczna inna niż Zjednoczenie Narodowe lub jego centrowa koalicja zdobędzie większość, Macron będzie zmuszony mianować na premiera kogoś z nowej większości.
W takiej sytuacji – zwanej we Francji „kolaboracją” – rząd będzie realizował politykę odmienną od planu prezydenta.
Nowoczesna republika francuska współistniała trzykrotnie, ostatni raz pod rządami konserwatywnego prezydenta Jacques’a Chiraca w latach 1997–2002 z socjalistycznym premierem Lionelem Jospinem.
Premier odpowiada przed parlamentem, kieruje rządem i przedstawia ustawy.
W czasie koalicji prezydent jest słabszy u siebie, ale nadal ma pewne uprawnienia w polityce zagranicznej, sprawach europejskich i obronności, ponieważ odpowiada za negocjowanie i ratyfikację umów międzynarodowych. Prezydent jest także naczelnym dowódcą sił zbrojnych kraju i dzierży kodeksy nuklearne.
Dlaczego to jest ważne?
Zgromadzenie Narodowe, izba niższa, jest potężniejszą z dwóch izb Francji. Ma ostatnie słowo w procesie stanowienia prawa w stosunku do zdominowanego przez konserwatystów Senatu.
Dodał, że Macron ma mandat prezydencki do 2027 roku Nie ustąpi przed końcem Jego kadencja. Ale słaby francuski prezydent może skomplikować wiele spraw na arenie międzynarodowej.
Podczas poprzednich koegzystencji obronność i polityka zagraniczna uważana były za nieformalną „domenę zastrzeżoną” prezydenta, który zwykle znajdował kompromisy z premierem i pozwalał mu mówić jednym głosem za granicą.
Nawet dziś poglądy skrajnie prawicowej i lewicowej koalicji w tych obszarach znacznie różnią się od podejścia Macrona. Przedmiot napięcia w trakcie potencjalnej symbiozy.
Przywódca skrajnej prawicy Jordan Bardella, który mógłby zostać premierem, jeśli jego partia zdobędzie większość, powiedział, że chce być „premierem koalicyjnym, który szanuje konstytucję i rolę prezydenta, ale nie uznaje kompromisów. Będziemy wdrażać te zasady. „
Barthella powiedział jako premier: tak zrobię Sprzeciwiamy się wysyłaniu wojsk francuskich na Ukrainę – Szansa, której Macron nie wykluczył. Bardella oświadczył również, że odmówi dostaw francuskich rakiet dalekiego zasięgu i innej broni zdolnej razić cele w Rosji.
Co się stanie, jeśli nie będzie większości?
Nawet jeśli nie mają większości absolutnej, prezydent może mianować premiera z grupy parlamentarnej posiadającej najwięcej mandatów w Zgromadzeniu Narodowym – tak jest w przypadku centrowej koalicji Macrona od 2022 roku.
Jednak Zgromadzenie Narodowe oświadczyło już, że odrzuca taką opcję, ponieważ koalicja innych partii politycznych oznaczałaby, że skrajnie prawicowy rząd mógłby wkrótce zostać obalony w wyniku wotum nieufności.
Prezydent może próbować zbudować szeroką koalicję od lewej do prawej, co wydaje się mało prawdopodobne ze względu na różnice polityczne.
Inną opcją jest powołanie „rządu ekspertów” niezwiązanego z partiami politycznymi, ale który musi zostać zatwierdzony przez większość w Zgromadzeniu Narodowym. Taki rząd będzie się raczej zajmował sprawami bieżącymi, niż wdrażaniem większych reform.
Jeśli rozmowy polityczne potrwają dłużej między wakacjami a 26 lipca–sierpniem. 11 Igrzyska Olimpijskie w ParyżuW oczekiwaniu na dalsze decyzje centrowy rząd Macrona mógłby utworzyć rząd tymczasowy.
„Zły introwertyk. Fan mediów społecznościowych. Irytująco skromny myśliciel. Miłośnik kawy. Ekspert od alkoholu. Internetowy geek”.