Dwukrotna zdobywczyni Oscara Glenda Jackson, która przed spóźnionym powrotem na scenę i ekran, miała drugą karierę polityczną jako brytyjska prawniczka, zmarła w wieku 87 lat.
Agent Jacksona, Lionel Larner, powiedział, że zmarła w czwartek w swoim domu w Londynie po krótkiej chorobie. Powiedział, że niedawno ukończyła zdjęcia do filmu The Great Escaper, w którym zagrała z 90-letnim Michaelem Cainem.
Urodzony w rodzinie robotniczej w 1936 roku w Birchenhead w północno-zachodniej Anglii, Jackson uczył się w Royal Academy of Dramatic Art w Londynie. Śpiewała z Royal Shakespeare Company — wystąpiła w przełomowym dramacie Petera Brooka Marat/Sade — i stała się jedną z największych brytyjskich gwiazd lat 60. „Klasa” w 1974 r.
W telewizji zdobyła dwie nagrody Emmy w 1972 roku za rolę królowej Elżbiety I w „Elizabeth R” i zapisała się w historii brytyjskiej kultury popularnej, grając Kleopatrę w klasycznym skeczu w „The Morecambe & Wise Show” w 1971 roku. „Wszyscy mężczyźni to głupcy” — oświadczyła w słynnym jednym zdaniu — „a to, co czyni ich takimi, to dostrzeganie piękna takiego, jakie ja mam”.
Po pięćdziesiątce Jackson zaangażowała się w politykę, wygrywając wybory do parlamentu w 1992 roku. Spędziła 23 lata jako posłanka Partii Pracy, pełniąc funkcję ministra transportu w pierwszym rządzie premiera Tony’ego Blaira w 1997 roku.
Pokłóciła się z Blair w sprawie inwazji na Irak w 2003 r. Powiedziała, że decyzja Blaira o przystąpieniu do wojny kierowanej przez Stany Zjednoczone bez mandatu ONZ pozostawiła ją z „głębokim, głębokim wstydem”.
„Ofiarami będą jak zawsze, kobiety, dzieci i osoby starsze” – powiedziała Associated Press przed inwazją.
Szorstkie zachowanie i szczerość Jacksona utrzymywały się przez całą jej karierę polityczną i mogły pomóc jej powstrzymać się od wysokiego stanowiska rządowego. Po śmierci byłej premier torysów Margaret Thatcher w 2013 r. porzuciła takt dotyczący zmarłych, by w parlamencie szaleć przeciwko „ohydnym społecznym, gospodarczym i duchowym szkodom wyrządzonym temu krajowi” przez zmarłego przywódcę.
Jackson wróciła do aktorstwa po odejściu z Parlamentu w 2015 roku i przyjęła niektóre ze swoich najbardziej znanych ról, w tym tytułową postać w sztuce Szekspira „Król Lear”. Został otwarty w londyńskim Old Vic w 2016 roku, a później grał na Broadwayu.
Swoją pierwszą rolę filmową od ćwierć wieku zagrała w filmie „Elizabeth is Missing” z 2019 r. Jackson zdobyła BAFTA, brytyjskiego Oscara, za rolę kobiety z chorobą Alzheimera, która próbuje rozwiązać zagadkę.
Lider Partii Pracy Keir Starmer powiedział, że Jackson „pozostawia miejsce w naszym życiu kulturalnym i politycznym, którego nigdy nie da się wypełnić”.
„Zagrała wiele ról z wielkim wyróżnieniem, pasją i zaangażowaniem” – powiedział. „Od wielokrotnie nagradzanej aktorki, przez aktywistkę i aktywistkę, po posłankę Partii Pracy i ministra rządu, Glenda Jackson zawsze walczyła o prawa człowieka i sprawiedliwość społeczną”.
Tulip Siddig, która zastąpiła Jacksona na stanowisku posła Partii Pracy w londyńskiej siedzibie Hampstead i Kilburn, powiedziała, że jest „zasmucona wiadomością o śmierci mojej poprzedniczki, Glendy Jackson”.
„Wspaniały polityk, niesamowita aktorka i mój bardzo wspierający mentor” – napisał znajomy na Twitterze.
Jackson pozostawił jej syn, Dan Hodges.
___
Wcześniejsza wersja tej historii podawała błędne daty zdobycia Oscara przez Jacksona. Były to lata 1971 i 1974, a nie 1970 i 1973.
„Guru Internetu. Przedsiębiorca. Znawca muzyki. Przyjazny ewangelista kawy”.