Gry, które uratowały mnie przed załamaniem epizodu post-Eldena

Jest koniec maja, a ja oglądam programy w Elden Ring. Po ponad 150 godzinach przemierzania Krain Pomiędzy czuję znajomą gorycz, która pojawia się za każdym razem, gdy kończę grę, którą kocham. Pokonałem niewyobrażalne okropności i zostałem Lordem Aldenów podczas mojej osobistej przygody, a wszystko to podczas lotu na grzbiecie wspaniałego rumaka do podwójnego skoku; Co teraz? Powrót do zdrowia po tym rajdzie stanie się osobistą walką do końca roku.

Elden Ring zawładnął moim życiem. Kiedy w to nie grałem, była to jedyna rzecz, którą chciałem robić. Kiedy zbierałem inne gry do pracy lub zabawy, zadania takie jak dostanie się do Akademii Raya Lucaria lub podbój Malenii były w mojej głowie. Przestałem jeść czerwonego homara, ponieważ przywołało mnie to okropne wspomnienie bycia nieustannie opluwanym przez gigantycznego skorupiaka z Liurnia of the Lakes. The Elden Ring dołącza do grona Grand Theft Auto III, Skyrim i Breath of the Wild jako gier, które stały się dla mnie obsesją na granicy, a wynikająca z tego cisza była trudna do zdobycia.

Grałem w gry z zaangażowania w pracę, ale nic nie wpadło mi w oko. Nie jest to lekceważenie samych gier, ale mieli niesamowitą jazdę do naśladowania. Nie byłem też pewien, jakiego rodzaju doświadczenia chcę, skoro Elden Ring sprawdził tak wiele pudełek. Czy powinienem dalej szukać innego wielkiego tytułu, takiego jak na przykład Dying Light 2, czy cieszyć się czymś znacznie mniejszym i bardziej eksperymentalnym? Co najgorsze, odpowiedź nie może brzmieć: „Graj dalej w Elden Ring”. Tak bardzo, jak to kochałem, nie chciałem, żeby to była kotwica, która powstrzymywała mnie od cieszenia się wszystkim innym, co rok miał do zaoferowania. Musiałem iść dalej.

Na szczęście pierwszą grą, która przywróciła mnie do życia, była Teenage Mutant Ninja Turtles: Shredder’s Revenge. Jako stary fan TMNT od dawna nie mogłem się doczekać gry Tribute Games, Dojechałem pomyślnie Właśnie tego chciałem, oferując modny, modny wygląd w ziarnistej formule. Bezmyślna, ale satysfakcjonująca akcja machnięcia była odświeżającą przerwą od bardziej wyrachowanych i stresujących bitew Elden Ring. Potem robi zabójczą ścieżkę dźwiękową w stylu retro i ballady nostalgii. Mogło to nie oferować wiele w porównaniu, ale ta pocieszająca znajomość ujawniła mi, że granie w Elden Ring sprawiło, że byłem zbyt wyczerpany psychicznie, aby poradzić sobie z bardziej intensywnym mechanicznie tytułem. Zanim kopnąłem Shreddera w krawężnik, byłem głodny czegoś większego, odważniejszego i twardszego.

Wprowadź neonową biel. Podczas gdy Zemsta Shreddera dała mi coś znajomego, Neon White B przekonał mnie, oferując mi coś odświeżająco oryginalnego. Uwielbiam platformówki, a innowacyjna implementacja strzelania i skupienie się na szybkim bieganiu dały mi coś nowego, na punkcie czego mam obsesję: tabele liderów. O ile dodatkowych sekund mogę zgolić platynową rundę? Czy mogę nadal potwierdzać swoją dominację w tabeli liderów nad listą znajomych? Moja konkurencyjna strona znalazła nowe wyzwanie, w którym może się zatopić. Podobnie jak Pierścień Elden, Neon White zapewniał satysfakcję z gry „Ja kontra Gra”, wyzwania, które zmusiło mnie do doskonalenia umiejętności i wyczucia czasu, aby pokonać przeszkody. Lub, mówiąc bardziej chwiejnym laikiem, musiałeś znowu „dobrze się zachowywać”.

widz

Po tym, jak odcisnąłem swój ślad w Niebie, miałem zamiar odzyskać swój rytm i czułem się gotowy, aby zająć się czymś nieco dalej. Pozornie znikąd, mała niezależna gra o nazwie The Looker przyciąga pozytywny szum w Internecie jako zabawna parodia tajemniczej gry logicznej Jonathana Blowa, The Witness. Świadek spodobał mi się na tyle, że chciałem dać szansę The Looker. Cieszę się, że to zrobiłem, bo w ciągu kilku minut zdobyłem tytuł najlepszego tytułu komediowego, w jaki grałem od jakiegoś czasu. Gra jest humorystyczną dekonstrukcją tajemnicy Blow z 2016 roku, która ostro uderza w jej ambicję i dezorientujący charakter gier logicznych jako całości. Gagi są nie tylko zabawne, ale tajemnice The Looker, które parodiują The Witness, są naprawdę sprytne same w sobie. k Całkowicie darmowa graGorąco polecam każdemu, kto grał wystarczająco dużo w The Witness, aby dać The Looker szansę. Moje zabawne stworzenie odnowiło mój entuzjazm do oglądania innych egzotycznych doświadczeń, a mglisty portal Elden Ring, który całkowicie powstrzymał mój entuzjazm do innych gier, całkowicie się rozproszył.

Elden Ring traktował mnie tak dobrze, że wmawiałem sobie, że nigdy nie znajdę gry, która zrobiłaby to samo. Myślę, że do pewnego stopnia nadal jest to prawdą; To gra roku pod względem liczby punktów. Czasami gra jest tak wyjątkowa, że ​​zapominasz o wszystkim innym lub nie chcesz jej szukać. Z perspektywy czasu bałam się też cieszyć czymś mniej tylko dlatego, że nie był to Elden Ring. W tym celu opłaca się odejść i nie od razu próbować wypełnić tę pustkę czymś innym, co prawdopodobnie powinienem był zrobić najpierw. Prawdopodobnie gdzieś tam jest jakaś rada na temat zerwania i jestem wdzięczny, że znalazłem już mnóstwo innych ryb w morzu.