Uniwersytet w Queensland ma wystawę zawierającą… Najdłużej działający Eksperymenty laboratoryjne na świecie. Trwało to tak długo, że dwóch jego opiekunów zmarło, zanim zobaczyli jakiekolwiek rezultaty.
Eksperyment rozpoczął w 1927 roku Thomas Parnell, pierwszy profesor fizyki na uniwersytecie. Mający służyć jako prezentacja niezwykle lepkiego materiału, Parnell przyjął pozostałości mazi Destylacja smoły węglowej – Podgrzej, włóż do szczelnego szklanego lejka i odczekaj trzy lata, aż przybierze kształt pojemnika. Oczekiwanie na rozpoczęcie doświadczenia może wydawać się długim czasem, ale biorąc pod uwagę planowaną długość wersji demonstracyjnej, był to tylko chwilowy moment.
W 1930, Parnell odciął trzonek lejka, umożliwiając powolny spłynięcie bardzo lepkiej cieczy z dna. Eksperyment trwa od tego czasu, bardzo powoli. Pierwszy spadek nastąpił osiem lat po rozpoczęciu eksperymentu, a następnie w kolejnych latach spadał przez kolejne pięć lat 40 lat. Eksperyment ten trwa już prawie 100 lat i jest pod nadzorem wielu różnych opiekunów. Parnell i jego następca, profesor John Mainstone, zmarli, nie widząc na własne oczy upadku, a obecnym powiernikiem był profesor Andrew White.
Jednak eksperyment jest teraz pod stałym nadzorem kamery internetowej, co oznacza, że ktoś może być świadkiem kolejnego eksperymentu. Ostatni spadek (dopóki nie nastąpi kolejny) miał miejsce w 2014 roku, co widać na bardzo szybkich migawkach.
Czy zatem eksperyment może nam powiedzieć coś interesującego?
Chociaż eksperyment był mniej kontrolowany niż idealny (podlega wahaniom temperatury pokojowej, a wewnętrznej średnicy łodygi nie można dokładnie zmierzyć bez ryzyka uszkodzenia eksperymentu), krył w sobie kilka niespodzianek.
Biorąc pod uwagę wiele czynników, możliwe jest rozsądne oszacowanie lepkości paku.
„Następnie oblicza się lepkość paku jako q = (2,3 +0,5) x 108 Pa s, czyli ogromna ilość w porównaniu do zwykłych płynów.” papier Z doświadczenia wyjaśnia. „Woda o temperaturze 20°C ma lepkość 1,0 x 10-3 Pascal. Należy jednak zaznaczyć, że (pomijając nadciekłość) jest ona bliska średniej geometrycznej z zakresu wartości rozważanych przez fizyków – lepkość efektywna Ziemi jest rzędu 10.20 Ba.
Nie pasuje to dobrze do wcześniejszych oczekiwań.
„Wynik lepkości uzyskany w eksperymencie ze spadkiem wysokości tonu nie zgadza się dobrze z opartymi na nim przewidywaniami [previous] „Pomiary uwzględniają nawet ogromne różnice w lepkości w zależności od temperatury i nieco nieznaną historię temperatur w eksperymencie”. Zespół pisze. „Możliwe wyjaśnienie leży w różnej lepkości różnych próbek asfaltu – mogą one zawierać uwięzione w różnych proporcjach lotne węglowodory, co wpływa na lepkość”.
Jeśli chcesz Możesz obejrzeć to doświadczenie na żywo. W tej chwili tworzy się bardzo duża bańka, ale nie zalecamy zbyt długiej obserwacji, ponieważ kolejny spadek ma nastąpić gdzieś w latach 2020. XX wieku, a przed nami jeszcze mnóstwo dekady.
„Amatorski przedsiębiorca. Profesjonalny ekspert od internetu. Człowiek zombie. Nieuleczalny badacz popkultury”.