Pięć teorii na temat czarnych dziur, które zdumiewają



Czarne dziury należą do najbardziej kontrowersyjnych obiektów we wszechświecie.

Przez dziesięciolecia pobudzały wyobraźnię opinii publicznej, częściowo dzięki nieżyjącemu już Stephenowi Hawkingowi, który przekształcił je z trudnej do zrozumienia teorii naukowej w źródło mistycznego cudu.

Przeniknęli także do kultury popularnej poprzez science fiction, Star Trek i magazyny z Hollywood.

Ale jakie jest pięć najbardziej dziwacznych i urzekających teorii na temat czarnych dziur, które są tak niezrozumiałe, że aż wprawiają w zakłopotanie?

Tutaj MailOnline przygląda się.

Tajemniczy: Czarne dziury należą do najbardziej fascynujących i będących przedmiotem gorących dyskusji obiektów we wszechświecie (zdjęcie stockowe)

Naukowcy odkryli dwie pożerające obok siebie supermasywne czarne dziury, oddalone od siebie o zaledwie 750 lat świetlnych – czytaj więcej

Astronomowie odkryli dwie czarne dziury „jedzące” obok siebie

1. Są otoczeni „pierścieniem ognia”.

W 2019 roku astronomowie wykonali pierwsze zdjęcie czarnej dziury znajdującej się w odległej galaktyce.

Opisany przez naukowców jako „potwór”, jest trzy miliony razy większy od Ziemi.

Obraz przedstawia bardzo jasny „pierścień ognia”, jak opisują go naukowcy, otaczający idealnie okrągłą ciemną dziurę.

„To jak zaglądanie do bram piekła” – powiedział Heino Falk z Uniwersytetu Radboud w Nijmegen w Holandii.

Kiedy czarne dziury konsumują zabłąkaną materię zbyt blisko, kompresują ją w super gorący dysk świecącego gazu.

Na zdjęciu supermasywnej czarnej dziury w sercu pobliskiej galaktyki Messier 87 (M87) dolna część pierścienia wydaje się jasna, ponieważ gazy pędzą w kierunku Ziemi.

Czarna dziura zakrzywia również światło wokół siebie, co tworzy okrągły cień.

W historycznym precedensie naukowcy uchwycili niezwykły obraz supermasywnej czarnej dziury w sercu naszej Drogi Mlecznej

2. Mają „włosy”

W 2015 roku nieżyjący już fizyk, profesor Stephen Hawking, zasugerował, że czarne dziury nie są „wiecznymi więzieniami”, za które wielu uważało, dodając, że możliwe jest, że dane zsunęły się z urwiska.

Rok później rozwinął teorię, mówiąc, że odpowiedź leży w cząsteczkach o zerowej energii lub „cienkich włoskach” znalezionych na horyzoncie czarnej dziury.

W 2015 roku profesor Stephen Hawking zasugerował, że czarne dziury nie są „wiecznymi więzieniami”, jak wielu uważało, dodając, że możliwe jest, że dane mogą uciec z otchłani. Rok później rozwinął teorię, mówiąc, że odpowiedź leży w cząsteczkach o zerowej energii lub „cienkich włoskach”, znalezionych na horyzoncie czarnej dziury (zdjęcie stockowe)

Proponuje, aby cząstki na horyzoncie zdarzeń, granicy czarnej dziury, składały się z fotonów i grawitonów, które są subatomowymi pakietami światła i energii grawitacyjnej.

READ  NASA robi zdjęcie słońca „uśmiechniętego” jak wielki ognisty idiota

Te cząstki kwantowe o bardzo niskiej, a nawet zerowej energii, osadzone na krawędzi czarnej dziury, mogą przechwytywać i przechowywać informacje, które zostały usunięte z cząstek wpadających do czarnej dziury.

To skutecznie oznacza, że ​​chociaż cząstki, które wpadają do czarnej dziury, mogą zniknąć, ich informacje wciąż pozostają na krawędzi zapomnienia w tym „cienkim włosie” cząstek kwantowych.

Fizyk teoretyczny porównał zwrot informacji do płonącej encyklopedii, gdzie technicznie rzecz biorąc, informacja nie zostałaby utracona, ale byłaby niezwykle trudna do rozszyfrowania.

Hipoteza nie została udowodniona, ale może pomóc w rozwiązaniu długotrwałego paradoksu dotyczącego tego, co dzieje się z gazem i pyłem, które wpadły do ​​czarnej dziury.

3. Emituje fontanny gazu

Silny uchwyt grawitacyjny czarnej dziury oznacza, że ​​nic nie może uciec, jeśli znajdzie się zbyt blisko krawędzi dziury.

Ale wiele z tych tajemniczych obiektów jest w rzeczywistości otoczonych nagromadzeniami gazu i pyłu, które otaczają czarne dziury jak woda spływająca do kanalizacji.

Według badania z 2018 r. gromadzenie materiału to proces składający się z trzech etapów.

Silny uchwyt grawitacyjny czarnej dziury oznacza, że ​​nic nie może uciec, jeśli znajdzie się zbyt blisko krawędzi dziury. Ale wiele z tych tajemniczych obiektów jest w rzeczywistości otoczonych nagromadzeniami gazu i pyłu, które wystrzeliwują prosto w powietrze i silnie przypominają fontanny.

Najpierw zimny gaz tworzy dysk w pobliżu płaszczyzny obrotu, który nagrzewa się, aż cząstki się rozpadną.

Niektóre z tych cząstek są wyrzucane powyżej i poniżej dysku, a następnie opadają z powrotem, tworząc strukturę przypominającą fontannę.

Alternatywne obserwacje sugerują również, że ruch ten wytwarza łukowate pierścienie otaczające wewnętrzne wały materii, które wystrzeliwują prosto w powietrze i bardzo przypominają fontanny.

4. Są źródłem ciemnej energii

W zeszłym miesiącu naukowcy z Imperial College London wydali ekscytujące oświadczenie dotyczące czarnych dziur.

Dramatycznie ujawnili, że materiał może być źródłem nieznanej energii znanej jako ciemna energia.

Zasadniczo teoria Wielkiego Wybuchu dotycząca stworzenia naszego Wszechświata pierwotnie przewidywała, że ​​jego ekspansja spowolni – lub nawet zacznie się kurczyć – z powodu przyciągania grawitacyjnego.

READ  SpaceX Falcon Heavy wystrzeliwuje X-37B, jedną z najlepiej strzeżonych tajemnic armii amerykańskiej
Przełom: Naukowcy znaleźli pierwszy dowód na to, że czarne dziury są źródłem ciemnej energii. Badali galaktyki i supermasywne czarne dziury w ich jądrach. Na zdjęciu NGC 1316, soczewkowata galaktyka oddalona o około 60 milionów lat świetlnych w gwiazdozbiorze Pieca.

Jednak w 1998 roku astronomowie byli zaskoczeni odkryciem, że nie tylko wszechświat się rozszerza, ale także przyspiesza.

Aby wyjaśnić to odkrycie, zasugerowano, że „ciemna energia” jest odpowiedzialna za odpychanie rzeczy z siłą większą niż grawitacja.

Było to związane z koncepcją zaproponowaną przez Einsteina, ale później odrzuconą – „stałą kosmologiczną”, która przeciwstawia się grawitacji i zapobiega zapadnięciu się wszechświata.

Czarne dziury stwarzały jednak problem – trudno przeciwstawić się ich intensywnej grawitacji, zwłaszcza w ich centrach, gdzie wszystko wydaje się zapadać w zjawisko zwane „osobliwością”.

Aby zagłębić się w problem, A.J Zespół 17 naukowców z dziewięciu krajów zbadał dziewięć miliardów lat ewolucji czarnych dziur.

Zaobserwowali starożytne, uśpione galaktyki i odkryli, że czarne dziury zyskują masę w sposób zgodny z tym, że zawierają energię próżni lub ciemną energię.

Rzeczywiście, rozmiar Wszechświata w różnych punktach czasowych jest ściśle proporcjonalny do masy supermasywnych czarnych dziur w jądrach galaktyk.

Innymi słowy, ilość ciemnej energii we wszechświecie można obliczyć na podstawie energii próżni czarnej dziury – co oznacza, że ​​czarne dziury są źródłem ciemnej energii.

5. Mogą być „tylnymi drzwiami” do innych części wszechświata

Głęboko w czarnej dziurze znajduje się osobliwość grawitacyjna, w której czasoprzestrzeń zakrzywia się w kierunku nieskończoności, a każda materia, która przez nią przechodzi, może przetrwać.

A przynajmniej tak zawsze myślał.

Jednak naukowcy zasugerowali w niedawnym badaniu, że w rzeczywistości może istnieć wyjście przez tunel czasoprzestrzenny w centrum czarnej dziury, który działa jak „tylne wejście”.

Głęboko w czarnej dziurze znajduje się osobliwość grawitacyjna, w której czasoprzestrzeń zakrzywia się w kierunku nieskończoności i bez względu na to, jaka materia przechodzi przez nią, może przetrwać (Stock image)

Zgodnie z tą teorią wszystko, co przechodzi przez czarną dziurę, będzie „zabłocone” lub rozciągnięte do granic możliwości, ale powróci do swoich normalnych rozmiarów, gdy pojawi się w innym regionie wszechświata.

Chociaż jest mało prawdopodobne, aby człowiek przeżył ten proces, naukowcy twierdzą, że materia wewnątrz czarnej dziury nie zostanie utracona na zawsze, jak wcześniej sądzono, a zamiast tego zostanie wydalona do innego regionu wszechświata.

READ  Galaktyka spiralna uchwycona z „niespotykanymi szczegółami” przez teleskop Jamesa Webba

Naukowcy twierdzą, że do wygenerowania tunelu czasoprzestrzennego nie byłaby potrzebna energia „obcych”, jak sugeruje teoria grawitacji Einsteina.

Czarne dziury mają tak silne przyciąganie grawitacyjne, że żadne światło nie może się z nich wydostać



Czarne dziury są tak gęste, a ich grawitacja tak silna, że ​​żadna forma promieniowania – nawet światło – nie może z nich uciec.

Działają jak intensywne źródła grawitacyjne, które wznoszą wokół siebie pył i gaz. Uważa się, że ich intensywna grawitacja jest tym, wokół czego krążą gwiazdy w galaktykach.

Jak powstaje, wciąż nie jest zrozumiałe. Astronomowie uważają, że może powstać, gdy duża chmura gazu, do 100 000 razy masywniejsza od Słońca, zapadnie się w czarną dziurę.

Wiele z tych nasion czarnych dziur następnie łączy się, tworząc supermasywne czarne dziury, które znajdują się w centrum każdej znanej masywnej galaktyki.

Alternatywnie, ziarno supermasywnej czarnej dziury może pochodzić z gigantycznej gwiazdy o masie około 100 razy większej od Słońca, która ostatecznie przekształca się w czarną dziurę po wyczerpaniu paliwa i zapadnięciu się.

Kiedy te gigantyczne gwiazdy umierają, przechodzą również przez „supernową”, czyli potężną eksplozję, która wyrzuca materię z zewnętrznych warstw gwiazdy w przestrzeń kosmiczną.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *