Sąd Najwyższy ogranicza uprawnienia EPA do zajmowania się zanieczyszczeniem wody

Sąd Najwyższy w czwartek Zmniejszono uprawnienia Agencji Ochrony Środowiska Kontrola milionów akrów terenów podmokłych spowodowała kolejną porażkę w zdolności agencji do zwalczania zanieczyszczeń.

Pisząc dla pięciu sędziów, sędzia Samuel A. Alito Jr. powiedział, że ustawa o czystej wodzie nie pozwoli agencji regulować zrzutów na terenach podmokłych w pobliżu zbiorników wodnych.

Decyzja ta jest drugim poważnym ciosem dla autorytetu EPA i ogólnie dla autorytetu agencji wykonawczych. W zeszłym roku sąd ograniczył uprawnienia EPA do zajmowania się zmianami klimatycznymi na mocy ustawy o czystym powietrzu.

Eksperci prawni ds. Środowiska powiedzieli, że decyzja pozwoli wielu mokradłom bezkarnie zanieczyszczać, poważnie ograniczając uprawnienia EPA do ich ochrony na mocy ustawy o czystej wodzie.

Patrick Parenteau, profesor Vermont School of Law, powiedział: „To bardzo niszczycielski skutek dla terenów podmokłych, które stały się absolutnie niezbędne dla ochrony różnorodności biologicznej i ochrony przeciwpowodziowej.

Kevin Minoli, który służył jako starszy prawnik EPA od Clintona przez administrację Trumpa i nadzorował wdrażanie przepisów ustawy o czystej wodzie, oszacował, że decyzja ta będzie miała ogromne praktyczne konsekwencje, dotykając ponad połowę terenów podmokłych w kraju.

„Jeśli znajdujesz się na obszarze, na którym jest dużo terenów podmokłych, ale te tereny podmokłe nie są bezpośrednio połączone z ciągle płynącym zbiornikiem wodnym, te tereny podmokłe nie są już chronione ustawą o czystej wodzie” – powiedział.

Decyzja była nominalnie jednomyślna, a wszyscy sędziowie zgodzili się, że właściciele domów, którzy wnieśli pozew, nie powinni podlegać nadzorowi firmy, ponieważ tereny podmokłe na ich terenie w żadnym wypadku nie podlegały regulacji. Pojawił się jednak ostry spór co do nowego testu, który większość ustanowiła w celu ustalenia, które tereny podmokłe są objęte prawem.

Sędzia Brett M., który jednomyślnie przyłączył się do trzech liberalnych sędziów. Kavanagh powiedział, że decyzja wpłynie na zdolność rządu federalnego do radzenia sobie z zanieczyszczeniami i powodziami.

„Nowy test Trybunału zawęża zakres prawa dotyczącego terenów podmokłych, co ma znaczący wpływ na jakość wody i kontrolę przeciwpowodziową, pozostawiając niektóre od dawna regulowane tereny podmokłe, które nie są już objęte ustawą o czystej wodzie” – napisał. Ameryka.”

W drugiej zgodnej opinii sędzia Elena Kagan skrytykowała interpretację prawa przez większość, powołując się na decyzję sądu z czerwca o ograniczeniu zdolności EPA do regulowania emisji z elektrowni.

„Tam”, napisał, „nietekstowość większości uniemożliwiła EPA zajęcie się zmianami klimatycznymi poprzez skuteczniejsze kontrolowanie emisji z elektrowni. Tutaj ta metoda uniemożliwia EPA utrzymanie czystości wód naszego kraju poprzez regulację pobliskich mokradeł. W obu przypadkach, Jednostka zależna: Powołanie Trybunału jako krajowego decydenta w sprawie polityki ochrony środowiska.

Orzeczenie jest kolejnym przykładem sceptycyzmu sądu co do autorytetu agencji wykonawczych, powiedział Jonathan H. powiedział Adler. „Obecny sąd wyraźnie nie chce odstąpić agencji od zakresu jej uprawnień” – powiedział.

Damian Schiff, adwokat z Pacific Legal Foundation reprezentujący właścicieli domów w tej sprawie, pochwalił decyzję Sądu Najwyższego. „Sądy mają teraz wyraźną miarę uczciwości i spójności przez federalne organy regulacyjne” – powiedział w oświadczeniu. „Dzisiejsze orzeczenie jest głębokim zwycięstwem praw własności i konstytucyjnego podziału władzy”.

Prezydent Biden wyraził konsternację z powodu orzeczenia i powiedział, że jego administracja rozważy kolejne kroki. „Naraża tereny podmokłe naszego kraju – rzeki, strumienie, jeziora i stawy, które się z nimi łączą – na ryzyko zanieczyszczenia i zniszczenia, wpływając na źródła czystej wody, na których polegają miliony amerykańskich rodzin, rolników i firm” – powiedział. Raport.

Sprawa Sackett v. Agencja Ochrony Środowiska, nr. 21-454, dotyczyła pary z Idaho, Michaela i Chantelle Sackettów, którzy starali się zbudować dom w pobliżu Priest Lake w miejscu, które sąd apelacyjny nazwał „mokrą kamienicą”. Panchayat państwa.

Po tym, jak para zaczęła przygotowywać nieruchomość do budowy w 2007 roku za pomocą piasku, żwiru i zasypki, firma zatrzymała ich i przywróciła nieruchomość do pierwotnego stanu, grożąc wysokimi karami. Zamiast tego para pozwała agencję, a spór o to, czy pozew był przedwczesny, trafił do Sądu Najwyższego we wcześniejszej apelacji. W 2012 roku sędziowie Orzekł, że sprawa może być kontynuowana.

W Harmonijna koncepcja W tamtym czasie sędzia Alito powiedział, że prawo daje agencji zbyt dużą władzę.

„Zakres ustawy o czystej wodzie jest daleki od jasności” – napisał. „Każdy teren, który jest mokry przez co najmniej część roku, może zostać sklasyfikowany jako teren podmokły objęty prawem przez personel EPA, a według rządu federalnego, jeśli właściciele nieruchomości zaczną budować wiele domów, agencja uważa, że ​​mają wymagane wilgoci, właściciele nieruchomości są zdani na łaskę agencji.

W czwartek wszystkich dziewięciu sędziów zgodziło się, że agencja posunęła się za daleko w regulowaniu aktywów Sackettsa.

„Zgadzam się z decyzją sądu niższej instancji”, napisał sędzia Kavanagh, „że tereny podmokłe na posiadłości Sackettów nie są objęte ustawą i dlatego nie podlegają wymogom uzyskania pozwolenia”.

To sugeruje, że sąd mógł wydać bardziej ograniczone orzeczenie, powiedział profesor Parenteau.

„Być może podjęli wąską decyzję w oparciu o fakty ze sprawy Sacketta, w którym to przypadku, jeśli teren podmokły jest mały i nie jest połączony z jeziorem, nie powinien podlegać przepisom federalnym”.

Zamiast tego, powiedział, większość „opracowała politykę dla całych Stanów Zjednoczonych w oparciu o ten jeden konkretny fakt dotyczący tej posiadłości w północnym Idaho”.

W czwartek obie strony różniły się głównie w kwestii objęcia ustawą o czystej wodzie „przyległych” terenów podmokłych, które prawo nazywa „wodami obu Ameryk”.

Ten drugi raz, jak napisał sędzia Alito, „nie był dobrze znanym terminem artystycznym” i „desperackim wyborem”. Obejmuje to „strumienie, oceany, rzeki i jeziora” – powiedział.

Ale co to znaczy, że tereny podmokłe znajdują się „w pobliżu” takich zbiorników wodnych? Słowo to, jak napisał sędzia Alito, może oznaczać „ciągle” lub „sąsiednie”. Dla celów ustawy o czystej wodzie, napisał, „tereny podmokłe, które są oddzielone od tradycyjnych zbiorników żeglownych, nawet jeśli znajdują się w pobliżu, nie mogą być uważane za część tych zbiorników wodnych”.

Czterech sędziów w mniejszości było innego zdania.

„Sąsiednie” i „sąsiadujące” mają różne znaczenia – napisał sędzia Kavanagh – i mogą również obejmować tereny podmokłe oddzielone od sztucznej grobli lub bariery, naturalnego koryta rzeki, wydmy na plaży lub zamkniętego zbiornika wodnego. Opcja ”.

Dodał: „Istnieje dobry powód, aby Kongres obejmował nie tylko sąsiadujące tereny podmokłe, ale także sąsiednie tereny podmokłe. Ze względu na ruch wody między pobliskimi terenami podmokłymi a innymi zbiornikami wodnymi zanieczyszczenia na terenach podmokłych często przedostają się do pobliskich rzek, jezior i innych zbiorników wodnych.

Sędzia Kagan podał przykład różnicy między bliższym a bliższym.

„Mówiąc potocznie”, pisał, „jeden obiekt nie tylko styka się z drugim, ale jest także blisko. Na przykład dom jest blisko drugiego, nawet jeśli oddziela je trawa i płoty.

Sędzia Alito odpowiedział, powołując się na wcześniejszą decyzję, mówiąc: „Jeśli Kongres chce znacząco zmienić równowagę między władzą federalną i stanową a władzą rządu nad własnością prywatną, Kongres musi używać bardzo jasnego języka”.

Sędzia Kagan napisał, że w zeszłorocznej decyzji w sprawie zmiany klimatu wykorzystano podobne rozumowanie, używając „kolejnej jasnej zasady (tak zwanej doktryny wielkich pytań), aby podważyć inny jasny termin”.

Dodał: „Dzisiejsza reguła jasnego raportu w wyskakujących okienkach może być interpretowana jedynie jako refleksyjna odpowiedź na uchwalenie przez Kongres ambitnego planu regulacji środowiskowych. Jest to próba założenia, że ​​działania Kongresu przeciwko zanieczyszczeniom będą odpowiednie”.

Sądy niższej instancji orzekły, że majątek Sackettów był terenem podmokłym, stwierdzając, że kwalifikuje się on na mocy orzeczenia Sądu Najwyższego z 2006 roku. Rapanos kontra USASkładał się z konkurencyjnych egzaminów, aby rozstrzygnąć pytanie.

Sędzia Antonin Scalia, który zmarł w 2016 r., napisał w imieniu czterech sędziów w decyzji Rapanos, że tylko tereny podmokłe z „ciągłą łącznością powierzchniową” kwalifikują się jako „względnie trwałe, stojące lub płynące zbiorniki wodne”.

Sędzia Anthony M., który przeszedł na emeryturę w 2018 roku. Kennedy powiedział, że konsensus jest taki, że prawo wymaga jedynie „znaczącego związku” między terenami podmokłymi a przedmiotowymi zbiornikami wodnymi.

Czwartkowa decyzja odrzuciła ten pomysł. „To uderzające”, powiedział profesor Adler, „że żadna sprawiedliwość nie starała się podtrzymać testu„ znaczącego związku ”wyartykułowanego przez sędziego Kennedy’ego w Rapanos”.

Coral Davenport Dostarczony raport.