’SM. Harris jedzie do recenzji w Paryżu: Moda dla skromnych

W „Pani Harris jedzie do Paryża” Leslie Manville powraca do świata mody, odwracając swoją nominowaną do Oscara rolę. W „Wątek fantomowy”. Jej oziębła, smakowita postać w tym filmie – nieprzystępny szef brytyjskiego domu mody i nemezis najpodlejszej muzy Vicki Cripps – zostanie zamrożona, by być panią Adą Harris z Manville, by pójść do przymierzalni i zamówić „suknię”. ” jak Cockney ją ciągnie.

Nic dziwnego, że budząca grozę Manville ściąga na siebie kata, wcielając się w rolę delikatnej sprzątaczki z czułością i gracją, które znacznie przewyższają samozadowolenie, jakim jest otaczający ją film.

Wyreżyserowany przez Anthony’ego Fabiana „A. Harris jedzie do Paryża” jest podobny do brytyjskiego komfortu, co filmy „Padington”, choć nie tak zabawne i zabawne.

Lady Harris, trudna wdowa w elitarnej służbie powojennego Londynu, patrzy na niestandardową sukienkę od Diora i po serii szczęśliwych wydarzeń udaje się do Paryża, aby odzyskać ubrania swoich marzeń. Pomimo znalezienia pieniędzy nasza bohaterka musi zmagać się z zagrożeniem Madame Colbert (Isabelle Hubert) oraz aroganckimi obyczajami Biza i jej patronów.

Innym zmęczonym pracownikom świata – miłej modelce filozoficznej Nataszy (Alba Baptista), przemiłemu księgowemu Andre (Lucas Bravo) – pani Harris sama udowadnia, że ​​zasady społeczne niekoniecznie są surowe. Jeśli skromna pokojówka mogłaby położyć rękę na sukience, która kosztowała 600 funtów, co powstrzymałoby Nataszę przed prowadzeniem życia intelektualnego, a Andrei zrewolucjonizowanie firmy, aby przyciągnąć kobiety ze wszystkich środowisk?

Przepełniona optymizmem i cichą mądrością przezabawna metafora pracującej pszczoły jest obraźliwa, a powtarzanie się pani Harris nie jest wyjątkiem. Pomimo zachwycającego pokazu pięknych ubrań i żywych scen paryskich z połowy wieku, film jest uwięziony między fantazjami i zasadami, lądując w miejscu bardziej niepokojącym – i nudnym – niż być powinno.

Pani Harris jedzie do Paryża
Ocena PG. Czas trwania pokazu: 1 godzina 55 minut. w teatrach.

READ  Trump White House naciskał na Disneya, by ocenzurował Jimmy'ego Kimmela - Rolling Stone

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *