Eksperyment z tekstami „Hotelu California” ujawnił, że menadżer Eagles w rozmowie telefonicznej zacytował „God Henley”

Jak wynika z nagrania odtworzonego w czwartek w sądzie, menedżer The Eagles powiedział kiedyś swojemu upoważnionemu biografowi, że jego książka nie została opublikowana z powodu tarć ze strony „zepsutej gwiazdy rocka”.

„Zostanie wydany, kiedy Bóg Henley tak powie” – powiedział Irving Azoff w tej samej rozmowie telefonicznej rok temu, najwyraźniej mając na myśli współzałożyciela zespołu. Dona Henleya. „Teraz wszystko zależy od Boga”.

Nagranie pojawiło się Proces karny trzech ekspertów ds. przedmiotów kolekcjonerskich Jest oskarżony o spiskowanie mające na celu przechowywanie odręcznych notatek i projektów tekstów megahitu „Hotel California” oraz innych ulubionych utworów zespołu Eagles oraz ich sprzedaż.

Biograf Ed Sanders nie poniósł w sprawie zarzutów, jednak został wzięty pod uwagę, ponieważ sprzedał jednemu z oskarżonych prawie 100 stron. Henley i prokuratorzy utrzymują, że dokumenty zostały skradzione, twierdząc, że Sanders uzyskał je z domu Henleya w celu zbadania książki i był zobowiązany zwrócić je drużynie Eagles.

Oskarżeni Edward Kosinski, Craig Inciardi i Glenn Horowitz nie przyznali się do winy.

Nigdy niepublikowana książka jest graczem pobocznym w sprawie sądowej. Jednak zeznania na temat książki rzuciły światło na interpersonalną dynamikę Orłów i cele związane z reputacją w okresie rozpadu grupy w 1980 roku.

Czwartek pozwolił nam zajrzeć za kulisy branży muzycznej i handlu, a także poznać długoletniego menadżera, którego Henley nazwał kiedyś – czule – „naszym diabłem”.

Azoff jest osobistym menadżerem The Eagles, jednego z zespołów, które odniosły największy sukces w historii rocka, od około 1973 roku. Zarządzał wieloma innymi znanymi muzykami, wyprodukował klasyczną komedię dla nastolatków z 1982 r. „Fast Times at Ridgemont High” i przez pewien czas był dyrektorem generalnym firmy zarządzającej biletami.

W 1979 roku, gdy dekada, która przyniosła im sławę, The Eagles dobiegała końca, zatrudnili Sandersa do napisania autobiografii. Pisarz, który był także współzałożycielem kontrkulturowego zespołu rockowego The Fugs z lat 60. XX wieku, jest autorem popularnej książki o morderczym przywódcy sekty Charlesie Mansonie.

„Rozpieszczona gwiazda rocka”

Azoff zeznał w środę, że kiedy Sanders oddał rękopis Eagles na początku lat 80., współzałożyciel Henley and Eagles, Glenn Frey, poczuł się „bardzo rozczarowany”. Azoff powiedział, że uznał dyskusję w szkicu na temat rozpadu Orłów za „niedopuszczalną” i że zespół nigdy nie pozwolił na publikację, ponieważ książka „nie była zbyt dobra”.

„Według mnie nie oddawało to sedna zabawnej historii” – dodał Azoff w czwartek na stanowisku świadka, wyjaśniając, że Orły „gonią za amerykańskim snem i jak ważne były dla ustanowienia południowej Kalifornii mekką dla Amerykańska miłość.” muzyka.”

„Ktoś inny mógłby pomyśleć, że to całkiem dobre, ale my nie sądziliśmy, że było dobre dla Orłów” – powiedział.

Następnie jeden z prawników Kosińskiego odtworzył nagranie, w którym Azoff oświadczył, że jest „bardzo, bardzo zadowolony” z książki.

Nagranie rozmowy Azoffa i Sandersa nie jest datowane, ale wydaje się, że pochodzi z lat 80. XX wieku. Obrona twierdzi, że urzędnik to nagrał.

W innych momentach rozmowy Azoff zauważył, że Frye nie miał żadnych problemów z rękopisem i że „umowy zostały zawarte”, ale nadal istniał pewien problem.

„Ed, byłeś świetny. Książka wychodzi, po prostu mam tu rozpieszczoną gwiazdę rocka” – powiedział Azoff.

Zapytany na stanowisku świadka, kim jest „rozpieszczona gwiazda rocka”, Azoff odpowiedział: „Może wszyscy”.

„Czy zgadzasz się, że powiedziałeś panu Sandersowi, że książka zostanie opublikowana, kiedy „God Henley” powiedział, że jest to możliwe?” – zapytał w innym miejscu prawnik Scott Edelman.

„To ja albo diabeł mu to powiedziałem” – zażartował Azoff.

Azoff „może i jest diabłem, ale jest naszym diabłem” – powiedział Henley w przemówieniu wprowadzającym do Rock and Roll Hall of Fame w 1998 roku. Zapytany podczas środowych zeznań o tę uwagę, Azoff odpowiedział: „Czy słyszał pan o humorze, proszę pana?”

Pomimo nagranej rozmowy telefonicznej Azoff powiedział w czwartek, że nie przypomina sobie żadnej umowy wydawniczej dotyczącej biografii Eagles i powiedział, że lata przepisywania nie zaowocowały książką, na którą zespół byłby skłonny się zgodzić.

„Nastąpiło wiele zmian na stanowiskach, ale ostatecznie myślę, że to pan Fry przerwał pracę” – powiedział menadżer. Fry zmarł w 2016 roku.

Horowitz, Inciardi i Kosinski są oskarżeni o oszukiwanie domów aukcyjnych i próbę odparcia Henleya poprzez składanie fałszywych wyjaśnień na temat sposobu, w jaki Sanders zdobył dokumenty.

Horowitz, handlarz rzadkimi książkami, który pośredniczył w transakcjach umieszczania dużych archiwów w instytucjach, kupił w 2005 roku wersję roboczą tekstu piosenki Eagles od Sandersa za 50 000 dolarów.

Horowitz sprzedał go później za 65 000 dolarów Inciardiemu, wówczas powiernikowi Rock Hall of Fame, oraz Kosińskiemu, właścicielowi serwisu aukcyjnego z pamiątkami rockowymi.

Po tym, jak w 2012 roku na stronie Kosińskiego pojawiły się cztery strony z tekstami „Hotelu California”, Henley zgłosił kradzież, ale ostatecznie kupił go za 8500 dolarów. Według prokuratorów i Azoffa po wystawieniu na aukcję kolejnych arkuszy tej piosenki i „Life in the Fast Lane” w 2014 i 2016 r. Henley odmówił negocjacji w sprawie dalszego wykupu i ponownie zwrócił się do władz.

Adwokaci obrony twierdzą, że Henley dał Sandersowi dokumenty. Obrona podnosi, że pisarz był prawowitym właścicielem w chwili ich sprzedaży, podobnie jak oskarżeni, gdy kupowali strony.

Sanders nie składał zeznań i wydaje się mało prawdopodobne, że to zrobi. Na wiadomość z prośbą o komentarz w tej sprawie nie odpowiedział, a wysłane do niego e-maile zostały zwrócone.

Tekst i znaczenie hotelu California

Fry i Henley napisali słowa do „Hotel California” w 1976 roku w wynajętym specjalnie domu w Beverly Hills, ponieważ skłonność Henleya do wybierania po Fry „doprowadziłaby ich do szaleństwa”, gdyby pracowali w swoich domach, zeznał Azoff.

Dodał, że większość tekstów napisał Henley, a Fry miał tendencję do przedstawiania sugestii, takich jak fraza „Life in the Fast Lane”, która stała się tytułem przeboju.

W 2016 roku był współgospodarzem „CBS Mornings”. Gayle King zapytała Henleya O znaczeniu „Hotelu California”.

„Cóż, zawsze powtarzam, że to podróż od niewinności do doświadczeń. Tak naprawdę nie chodzi o Kalifornię, tylko o Amerykę” – powiedział Henley. „Chodzi o ciemną stronę amerykańskiego snu. O nadmiarze, o narcyzmie. O biznesie muzycznym. O wielu różnicach… Może mieć milion interpretacji”.

Ta nagrodzona nagrodą Grammy piosenka pozostaje kamieniem probierczym klasycznego rocka w radiu i wielu osobistych playlistach. Firma Luminate, zajmująca się danymi rozrywkowymi, odnotowała w zeszłym roku ponad 220 milionów odtworzeń i 136 000 odtworzeń radiowych dla „Hotelu California” w Stanach Zjednoczonych.

Oczekuje się, że Henley będzie zeznawał. Adwokaci obrony wskazali, że planują zakwestionować, jak dobrze pamięta swoje kontakty z Sandersem i teksty tekstów w czasie, gdy gwiazda rocka sama „żyła szybkim tempem”.

W 2016 roku Henley powiedział Gayle King, że zespół prowadził taki styl życia już w latach 70.

„Tak… wszyscy to robili. To były lata 70.”. powiedział Henley. „Wszyscy tak robili, co niekoniecznie oznacza, że ​​jest to słuszne. I wiesz, patrząc wstecz, trochę tego żałujemy. Może moglibyśmy być bardziej produktywni… chociaż byliśmy bardzo produktywni, biorąc pod uwagę Rozwagę.