CNN
—
Kiedy tego lata upał przetoczył się przez stolicę Indii, Ramesh twierdzi, że zrobiło mu się słabo, ale nie miał innego wyjścia, jak tylko dalej trudzić się w palącym słońcu, aby utrzymać rodzinę.
„Upał stał się nie do zniesienia” – powiedział CNN 34-letni pracownik budowlany. „Ale nie mamy wyboru. Musimy pracować”.
Ramesh mieszka z rodzicami, trzema braćmi, szwagierką i trójką dzieci na zatłoczonych przedmieściach zachodniego Delhi – miasta, które w ostatnich latach trafiało na pierwsze strony gazet, a poziom rtęci regularnie wzrastał do niebezpiecznego poziomu.
Przy temperaturach przekraczających 40 stopni Celsjusza (104 Fahrenheita) w czerwcu ubiegłego roku – zamykaniu szkół, niszczeniu upraw i nadwyrężaniu dostaw energii – upał również spowodował choroby u jego rodziny.
Ramesh, który występuje pod jednym nazwiskiem, twierdzi, że pożyczył od krewnych 35 dolarów, czyli prawie połowę swojej miesięcznej pensji, na zakup używanego klimatyzatora do swojego domu.
„Wydaje hałas, a czasami wzbija kurz” – powiedział. Ale nie może się bez niej obejść.
Według ekspertów ds. klimatu do 2050 r. Indie znajdą się wśród pierwszych miejsc, w których temperatury przekroczą dopuszczalne granice przetrwania. Z najnowszego raportu wynika, że w tym okresie popyt na klimatyzatory w kraju również wzrośnie dziewięciokrotnie, przewyższając wszystkie inne urządzenia. Niedawny raport Przez Międzynarodową Agencję Energetyczną (IEA).
Kłopoty Ramesha podsumowują paradoks, przed którym stoi najliczniejszy naród świata, liczący 1,4 miliarda ludzi: im cieplejsze i bogatsze stają się Indie, tym częściej Hindusi będą korzystać z klimatyzacji. Im częściej korzystają z klimatyzacji, tym cieplejszy staje się kraj.
Indie emitują rocznie około 2,4 miliarda ton dwutlenku węgla (CO2). Dane Zbierane przez Unię Europejską – odpowiada za około 7% światowych emisji. Dla porównania Stany Zjednoczone odpowiadają za 13% emisji dwutlenku węgla, mimo że zamieszkuje je jedna czwarta populacji Indii.
Rodzi to kwestię sprawiedliwości dla klimatologów Często pytanyCzy mieszkańcy krajów rozwijających się powinni ponosić koszty ograniczania emisji, mimo że należą do krajów najmniej odpowiedzialnych za wzrost globalnej emisji gazów cieplarnianych?
Podczas niedawno zakończonych rozmów klimatycznych COP28 w Dubaju Indie nie znalazły się na liście krajów, które podpisały zobowiązanie do ograniczenia emisji z systemów chłodniczych. Przemawiając na sesji otwierającej szczyt, premier Narendra Modi powiedział, że wszystkie kraje rozwijające się powinny otrzymać „sprawiedliwy udział w światowym budżecie węglowym”.
Jednak Indie, jedna z najszybciej rozwijających się gospodarek na świecie, znajdują się na pierwszej linii frontu kryzysu klimatycznego. Znajduje się w trudnej sytuacji. Jak może zrównoważyć swój rozwój, dbając jednocześnie o ochronę środowiska?
Zdrowie fizyczne i psychiczne dużej części populacji Indii w dalszym ciągu zależy od klimatyzatorów. W bardziej tropikalnych południowych regionach kraju jest gorąco przez cały rok.
Według statystyk na rok 2021 w ciągu ostatnich pięćdziesięciu lat kraj doświadczył ponad 700 fal upałów, w wyniku których zginęło ponad 17 000 osób. Zostań Ekstremalne warunki pogodowe w Journal of Weather and Climate Extremes. Tylko w czerwcu temperatura w niektórych częściach kraju wzrosła do 47°C (116°F), zabijając co najmniej 44 osoby i powodując setki chorób związanych z upałem.
Z najnowszego raportu wynika, że do 2030 r. Indie mogą być przyczyną 34 mln z 80 mln przewidywanych utraty miejsc pracy na całym świecie z powodu stresu cieplnego. Raport Banku Światowego W grudniu 2022 r.
Naraża to miliony ludzi na ryzyko w kraju, w którym ponad 50% siły roboczej pracuje w rolnictwie. W miarę stałego wzrostu dochodów i wzrostu liczby ludności w miastach liczba posiadaczy klimatyzatorów rośnie w niezwykłym tempie.
Według Międzynarodowej Agencji Energetycznej zużycie energii elektrycznej w Indiach do celów chłodniczych, w tym klimatyzatorów i lodówek, wzrosło o 21% w latach 2019–2022. Dodał, że do 2050 r. całkowite zapotrzebowanie Indii na energię elektryczną ze strony klimatyzatorów mieszkaniowych przekroczy dzisiejsze całkowite zużycie energii elektrycznej w Afryce.
Jednak żądanie to zaostrza również światowy kryzys klimatyczny.
Podobnie jak lodówki, wiele klimatyzatorów wykorzystuje obecnie czynniki chłodnicze zwane fluorowęglowodorami lub HFC, które są szkodliwymi gazami cieplarnianymi. Jeszcze bardziej problematyczny jest fakt, że klimatyzatory zwykle zużywają duże ilości energii elektrycznej wytwarzanej w wyniku spalania paliw kopalnych.
Światowe Forum Ekonomiczne (WEF) szacuje, że emisje gazów cieplarnianych związane z klimatyzacją – jeśli nie zostaną poddane kontroli – mogą spowodować wzrost temperatur na świecie nawet o 0,5°C do końca tego stulecia.
Indie w dalszym ciągu zmagają się z powszechnym ubóstwem, wydając miliardy na modernizację transportu i infrastruktury miejskiej, mierząc się jednocześnie z długoterminowymi wyzwaniami związanymi z poprawą standardów życia.
Eksperci twierdzą, że ograniczenie emisji związanych z chłodnictwem można postrzegać jako potencjalną przeszkodę dla wzrostu gospodarczego kraju.
Podczas niedawnego szczytu COP 63 kraje – w tym Stany Zjednoczone, Kenia i Kanada – podpisały zobowiązanie do ograniczenia emisji z systemów chłodzenia o 68% wraz z kilkoma innymi celami do 2050 r. Indie nie znalazły się w tej grupie.
Mimo to Brian Dean, dyrektor ds. efektywności energetycznej i chłodzenia w firmie Sustainable Energy for All, która pomogła w opracowaniu porozumienia, powiedział, że Indie wykazały „ważne międzynarodowe przywództwo w dziedzinie chłodzenia”.
„Chociaż Indie nie przystąpiły jeszcze do inicjatywy Global Cooling Pledge, w kraju poczyniono istotne postępy w zakresie zrównoważonego chłodzenia, a partnerzy międzynarodowi mają nadzieję, że Indie rozważą przyłączenie się do tej inicjatywy w przyszłości” – powiedział.
Zgodnie z poprawką ONZ z Kigali z 2016 r. kilka krajów, w tym Indie, wycofuje HFC i zastępuje je opcjami bardziej przyjaznymi dla klimatu, takimi jak wodorofluorowęglowodory lub HFO.
Podobne posunięcia zakończyły się sukcesem w przeszłości. Poprawka z Kigali stanowi aktualizację Protokołu montrealskiego, która pomogła w latach 80. XX w. wycofać niszczące warstwę ozonową chlorofluorowęglowodory, czyli CFC.
Jednak według Radhiki Khosla, adiunkta w Smith School of Enterprise and Environment na Uniwersytecie Oksfordzkim, kraje, które nie mają dostępu do odpowiedniego chłodzenia, potrzebują pomocy w pokryciu kosztów ulepszeń w zakresie energii.
„Chłodzenie jest obecnie przedmiotem globalnego programu” – stwierdziła. „Ale trzeba rozpocząć ciężką pracę, aby wszyscy mogli zachować spokój i nie przegrzać planety”.
Sadzenie drzew pochłaniających światło słoneczne, zbiorników wodnych i dziedzińców promujących chłodzenie i inteligentną wentylację to jedne z bardziej zrównoważonych „strategii pasywnego chłodzenia” zaproponowanych przez Khoslę.
Dodała, że zainstalowanie wentylatorów sufitowych w budynkach może zmniejszyć zużycie energii w gospodarstwach domowych na chłodzenie o ponad 20%.
„Jeśli rozwiązania w zakresie pasywnego chłodzenia okażą się skuteczne, mogą zmniejszyć zapotrzebowanie na chłodzenie o 24% do 2050 r., oszczędzając 3 biliony dolarów i neutralizując emisję gazów cieplarnianych odpowiadającą 1,3 miliarda ton dwutlenku węgla” – stwierdziła.
Indie obiecały również zmniejszyć zapotrzebowanie na energię do celów chłodniczych o 20–25% do 2038 r. w ramach ogłoszonego w 2019 r. planu działań w zakresie chłodzenia, nadal koncentrując się na opracowywaniu i wdrażaniu opłacalnych rozwiązań zgodnych ze swoimi celami gospodarczymi.
Dean opisuje to jako „jeden z pierwszych kompleksowych krajowych planów działania w zakresie chłodzenia, które zostaną opracowane na całym świecie”.
Stwierdził, że to „ważny moment, aby podkreślić potrzebę proaktywnego i pilnego zajęcia się wzrostem zapotrzebowania na urządzenia chłodnicze, w tym w rolnictwie, gdzie zrównoważone łańcuchy chłodnicze mogą zapobiegać stratom żywności i poprawiać wyniki żywieniowe”.
Według Leeny Nandan, sekretarz indyjskiego Ministerstwa Środowiska, Leśnictwa i Zmian Klimatu, energia odnawialna w Indiach rośnie szybciej niż w jakiejkolwiek innej dużej gospodarce, a dane pokazują, że jest ona na dobrej drodze do osiągnięcia celów w zakresie redukcji emisji.
Podczas szczytu COP28 powiedziała reporterom, że Indie pozostają proaktywne w poszukiwaniu rozwiązań klimatycznych, mimo że nie przyczyniły się w większym stopniu do kryzysu.
„Kontynuujemy zwiększanie naszych ambicji klimatycznych” – stwierdziła.
Jednak boom na klimatyzację w Indiach był widoczny w niemal każdym zakątku miejskim kraju.
W całej stolicy znajdują się setki placów budowy, na których robotnicy trudzą się wznoszeniem błyszczących wieżowców, w których będzie mieszkać rozwijająca się klasa średnia New Delhi.
Binta Anil Kumar, biznesmen mieszkający w Lajpat Nagar, tętniącej życiem dzielnicy na południu Delhi, powiedział, że był świadomy szkodliwych emisji wydobywających się z jego klimatyzatora i celowo kupił energooszczędny model, który jest w stanie zaspokoić jego potrzeby w zakresie chłodzenia.
„Chociaż wiem, że używanie klimatyzatorów przyczynia się do wzrostu temperatur, wiem też, że nie mogę zrobić nic innego” – powiedział.
Ale Kumar należy do najszczęśliwszych, których stać na droższy model z klimatyzacją.
Ghasiram, 65-letni robotnik z dzielnicy Rohini w Delhi, zapłacił wykonawcy 36 dolarów za zabezpieczenie używanej jednostki klimatyzacyjnej dla jego rodziny. Ale to więcej, niż zarabia w ciągu miesiąca.
Ghasiram, występujący pod jednym nazwiskiem, powiedział, że nie wiedział, że na temperaturę częściowo wpływają emisje z jego klimatyzatora. Ale ponosi konsekwencje.
„Z biegiem lat upały nasilały się” – powiedział. „Kiedy muszę wyjść do pracy w upale, denerwuję się. Wolę nie wychodzić”.
„Avid bekonowy pionier. Niezależny rozwiązywacz problemów. Typowy myśliciel. Badacz podróży. Profesjonalny miłośnik zombie.