W krótkim filmie Siergieja Szojgu opublikowanym w poniedziałek rano nie było dźwięku ani żadnych wskazówek dotyczących miejsca pobytu rosyjskiego ministra obrony, gdy studiował mapę pola bitwy.
Ale pozornie prozaiczne nagranie było pierwszym dowodem na to, że Shoigu wciąż pracuje. Ani on, ani dowódca rosyjskich sił inwazyjnych Walerij Gierasimow nie byli widziani publicznie od czasu, gdy Jewgienij Prigożyn podjął w piątek nadzwyczajną próbę zamachu stanu w celu obalenia ich.
Chociaż Prigożyn i jego siły paramilitarne ostatecznie wstrzymali marsz w kierunku Moskwy, a watażka zgodziła się opuścić Rosję, pozostawiło to obu mężczyzn w coraz większym stopniu bezbronnych.
Analitycy twierdzą, że porażka rebelii dała Putinowi poważny wybór – albo zwolnić generałów, albo pozwolić im pozostać dowódcą jego słabnącej inwazji, obie opcje niosą ze sobą znaczne ryzyko dalszego sprzeciwu zarówno dla wojny, jak i dla jego reżimu.
„Shoigu i Gierasimow tak źle wykonują swoją pracę, że pozostawienie ich tam, gdzie są, jest niebezpieczne dla Putina” – powiedziała Dara Massikot, starszy analityk polityczny w Rand Corporation z siedzibą w USA. Ale lojalność i stabilność są dla Putina numerem jeden. Po prostu nie rozumiem, jak te warunki będą mu dyktowane w ten sposób.
Przez miesiące Prigożyn celował w Gierasimowa i Szojgu, obwiniając ich za braki militarne Rosji na Ukrainie i przedstawiając ich jako niekompetentnych przywódców, którzy mogliby wygodnie siedzieć w Moskwie, podczas gdy rosyjscy żołnierze ginęli na polu bitwy.
W niedzielę niektórzy rosyjscy analitycy wojskowi przewidywali, że Szojgu i Gierasimow będą dodatkowymi ofiarami nieudanej próby zamachu stanu, po tym jak Prigożyn i jego bojownicy przejechali połowę drogi z granicy z Ukrainą do Moskwy, zajęli bazę wojskową i zestrzelili kilka wojskowych helikopterów – wszystko w kwestia godzin.
„Shoigu i Gierasimow są teraz wyraźnie kulawymi kaczkami, które, jak sądzę, zostaną usunięte”, powiedział Rusłan Puchow, dyrektor Centrum Analiz Strategii i Technologii, moskiewskiego think tanku obronnego. Nie wykluczył możliwości, że odejścia dwóch mężczyzn były częścią wynegocjowanej umowy, która doprowadziła do zawieszenia przez Prigożyna jego ludzi. Kreml temu zaprzecza.
Uszczerbek na prestiżu Rosji był tak wielki, że prowojenni komentatorzy w telewizji państwowej i mediach społecznościowych przyznali, że charakterystyka puczu całej wojny została podważona.
„To poważny cios dla władzy kraju i prezydenta” – powiedziała Karen Shahnazarov, filmowiec związany z Kremlem, podczas prezentacji na żywo w Internecie. „Tutaj było wrażenie, że wszystko jest niewzruszone, a okazało się, że tak nie jest”.
Jeśli Szojgu i Gierasimow zostaną ostatecznie wyrzuceni, będzie to dramatyczny upadek dla obu mężczyzn — jednego gracza w śliskiej rosyjskiej hierarchii politycznej, drugiego wieloletniego urzędnika wojskowego, który stał się przywódcą rosyjskiej inwazji na Ukrainę.
Pierwszy – Szojgu – jest najdłużej urzędującym ministrem Rosji, który objął stanowisko ministra obrony w 2012 roku po tym, jak przez dziesięciolecia był ministrem rosyjskich służb ratunkowych. Ta praca dała mu publiczny wizerunek rywala Putina, z występami telewizyjnymi przybywającymi drogą lub helikopterem na każdą katastrofę spowodowaną przez człowieka lub naturalną w Rosji.
Od lat towarzyszy Putinowi w wakacyjnych wyprawach na Syberię, gdzie obaj mężczyźni zbierali się na grzyby. sportowe kożuchy podczas kolacji w śnieżnym otoczeniu; I łowiectwo podwodne bez koszuli w lecie.
W ostatnich latach wzmogła się kontrola nad sławą i interesami członków rodziny Shoigu, którzy stali się celem purytańskiego gniewu za swój uprzywilejowany styl życia i pozorną niedostateczność z powodu konsekwencji wojny.
W międzyczasie Gierasimow walczył z dowódcami, którzy nie zgadzali się z jego brutalną taktyką na Ukrainie, która według generałów i członków milicji poświęciła zbyt wielu ludzi za zbyt mały zysk.
Krytyka Prigożyna pod adresem Szojgu i Gierasimowa – a szerzej – rosyjskiego wojska – gotuje się od miesięcy. W wiadomości wideo z początku wiosny Prigożyn zaatakował rosyjski cmentarz. „Siedzisz w drogich klubach nocnych, a twoje dzieci lubią kręcić filmy na YouTube… ci faceci umierają z głodu w twoich wyłożonych boazerią biurach”.
Przyjęcie, jakie przyjęli ludzie Wagnera w Rostowie, pokazuje, jak popularne były przemówienia Prigożyna przeciwko dowództwu armii. W sobotę rano, kiedy Prigożyn zażądał pojedynku z Szojgu i Gierasimowem, Władimir Aleksiejew, zastępca szefa GRU, zaśmiał się: „Weź ich!”.
Gdy Wagner opuszczał południowe miasto, które było punktem wypadowym zamachu stanu, tłumy machały, wiwatowały i robiły sobie selfie z Prigożynem – ale wygwizdały siły bezpieczeństwa, które przybyły go zastąpić.
Wydaje się, że głównym impulsem do zamachu stanu Prigożyna było poparcie Putina dla posunięcia Szojgu, by skłonić Wagnera do podpisania kontraktów z Ministerstwem Obrony na początku tego miesiąca.
„Problem Wagnera narastał i być może osiągnął już punkt krytyczny [declaration]. „Możliwe, że Putin ostrzegł i nic nie zrobił” – napisał na Twitterze Michael Kaufman, dyrektor studiów rosyjskich w CNA, amerykańskim think tanku zajmującym się obroną.
Chociaż Putin publicznie poparł wysiłki Szojgu, Prigożyn stanowczo odmówił – świadomy szkód, jakie taki układ wyrządziłby jego statusowi potężnego wodza, który odpowiada tylko Putinowi, według osoby, którą zna od lat 90.
„Doskonale rozumie, że gdyby zamienił się w zero, to w pewnym momencie Shoigu by się z nim rozprawił. Więc zrobił co w jego mocy i postanowił pokazać Putinowi, że jest tam jedyną prawdziwą osobą i że powinien zostać sam z jego pieniądze. „Trochę schrzanił i jak zwykle wszystko się udało [in Russia]. „
Massikot powiedział, że największym błędem Putina było udzielenie Shoigu poparcia bez znalezienia akceptowalnego sposobu na zachowanie twarzy przez Prigożyna.
„Kiedy poparł Ministerstwo Obrony, wycelował Prigożyna w plecy” – powiedziała. „Kompetentny mąż stanu wyciągnąłby rękę, aby zaoferować Prigożynowi zachętę lub coś, co go wykupi. Najwyraźniej tego nie zrobiono”.
Zdaniem osoby, która zna watażkę, pozycja Szojgu może zostać wzmocniona, gdy Prigożyn przebywa teraz na wygnaniu – ponieważ Putin nie widziałby powodu, by zwolnić lojalistę.
„Shoigu jest jedynym zwycięzcą” – powiedziała osoba. Będzie ministrem obrony na zawsze.
„Avid bekonowy pionier. Niezależny rozwiązywacz problemów. Typowy myśliciel. Badacz podróży. Profesjonalny miłośnik zombie.