Milan Kundera, autor Nieznośnej lekkości bytu, zmarł w wieku 94 lat

PRAGA (Reuters) – czeski pisarz Milan Kundera, autor Nieznośnej lekkości bytu, który mieszkał prawie pięć dekad w Paryżu po wyemigrowaniu rozczarowany swoją komunistyczną ojczyzną, zmarł w wieku 94 lat.

Biblioteka Morawska w czeskim Brnie, w której znajduje się osobista kolekcja Kundery, poinformowała, że ​​zmarł we wtorek w swoim paryskim mieszkaniu po długiej chorobie.

Kundera zdobył międzynarodowe nagrody za portretowanie podmiotów i postaci unoszących się między przyziemnymi realiami codziennego życia a wzniosłym światem idei.

Czeski premier Petr Fiala powiedział, że jego prace „dotarły do ​​całych pokoleń czytelników na wszystkich kontynentach”, a prezydent Petr Pavel nazwał go „pisarzem światowej klasy”.

„Jego los w życiu symbolizował burzliwą historię naszego kraju w XX wieku” – powiedział Pavel. „Dziedzictwo Kundery będzie żyło w jego biznesie”.

Francuska premier Elisabeth Borne powiedziała, że ​​Kundera był „pisarzem i głosem, za którym będziemy tęsknić”.

„Praca Milana Kundery jest jednocześnie głęboką eksploracją, ludzką, intymną i odległą” – powiedziała.

Kundera urodził się w Brnie w 1929 r., ale wyemigrował do Francji w 1975 r. po tym, jak spotkał się z ostracyzmem za krytykę sowieckiej inwazji na komunistyczną Czechosłowację w 1968 r., która zmiażdżyła liberalno-reformistyczny ruch Praskiej Wiosny.

Rzadko udzielał wywiadów, wierząc, że pisarze powinni przemawiać poprzez swoją twórczość i żył poza zasięgiem opinii publicznej.

Inny czeski pisarz Karel Hvizdala powiedział czeskiej telewizji, że widział swojego przyjaciela w listopadzie zeszłego roku i już był w złym stanie zdrowia.

Powiedział: „Pamiętam, że na szpitalnym łóżku, które miał ze sobą w domu, miał tylko jedną książkę – Dżumę Alberta Camusa”.

„proste umowy”

Pierwsza powieść Kundery, Żart, została opublikowana w 1967 roku i przedstawiała zjadliwy portret czechosłowackiego reżimu komunistycznego i partii rządzącej, której był jeszcze członkiem.

W końcu porzucił nadzieję, że partia może zostać zreformowana w kierunku demokratycznym i przeniósł się do Francji. Cztery lata później został pozbawiony obywatelstwa czechosłowackiego.

Powiedział francuskiemu dziennikowi Le Monde w 1976 roku, że nazywanie jego dzieł polityką jest nadmiernym uproszczeniem, ukrywającym w ten sposób ich prawdziwe znaczenie, ale jego książki często przybierają polityczny ton.

The Book of Laughter and Forgetting (1979) to historia napisana w siedmiu częściach, która pokazała siłę reżimów totalitarnych w wymazywaniu fragmentów historii i tworzeniu alternatywnej przeszłości – dzieło to New York Times nazwał w swojej recenzji „geniuszem”.

Jego najsłynniejsza książka, Nieznośna lekkość bytu (1984), skupiała się na Praskiej Wiośnie i jej burzliwym upadku, gdy Czesi zrozpaczeni w szponach totalitaryzmu wycofywali się w niejasne życie prywatne lub emigrowali na Zachód.

Został przerobiony na film z udziałem Daniela Day-Lewisa i Juliette Binoche, wyreżyserowany przez Philipa Kaufmana w 1988 roku i otrzymał dwie nominacje do Oscara.

Profesor Uniwersytetu Oksfordzkiego Timothy Garton Ash, autor i historyk zajmujący się Europą Środkową, powiedział, że Kundera „zrobił wiele, aby zaszczepić ideę i kulturę Europy Środkowej w wyobraźni świata”.

Kundera powiedział kiedyś w wywiadzie, że uważa się za Francuza, a nie za imigranta. Później pisał powieści w języku francuskim.

Le Monde nazwał go „niestrudzonym orędownikiem powieści”, relacjonując jego śmierć.

Anne Hidalgo, burmistrz Paryża, powiedziała: „Jest bez wątpienia najbardziej odtwórcą roli europejskiego pisarza w subtelnych sprzecznościach naszego świata”.

Po aksamitnej rewolucji z 1989 r., która pokojowo obaliła reżim komunistyczny w Czechosłowacji i zapoczątkowała prozachodnią demokrację, Kundera rzadko odwiedzał publicznie dom, ale po cichu odwiedzał przyjaciół i rodzinę.

Obywatelstwo czeskie odzyskał w 2019 roku.

Dodatkowe relacje Jana Lopatki i Roberta Müllera w Pradze, Elisabeth Pinault i Tassilo Hamel w Paryżu; Pisanie przez Michaela Kahna i Jasona Hovetta; Montaż autorstwa Toby’ego Chopry, Kevina Levy’ego, Marka Heinrichsa i Nicka McPhee

Nasze standardy: Zasady zaufania Thomson Reuters.