Najważniejsze argumenty końcowe: NPR

NOWY JORK — We wtorek prokuratorzy przedstawili mowy końcowe w ramach swojej próby skazania lub uniewinnienia byłego prezydenta Donalda Trumpa z 34 zarzutów fałszowania dokumentacji handlowej w związku z dobiegającym końca historycznym procesem.

12-osobowa ława przysięgłych ma rozpocząć proces w środę po przesłuchaniu 22 świadków i sześciu godzinach argumentów. Podjęcie decyzji może zająć im godziny, dni lub tygodnie. Do skazania lub uniewinnienia Trumpa potrzebna jest jednomyślna ława przysięgłych.

Trump, który nie przyznał się do winy, często nazywał śledztwo „ingerencją w wybory”, aby uniemożliwić mu prowadzenie kampanii prezydenckiej, fałszywie twierdząc, że istniał przeciwko niemu partyzancki spisek.

We wtorek do Trumpa dołączyło w sądzie więcej członków rodziny niż zwykle. Na sali sądowej obecne były dzieci Donald Jr., Eric i Tiffany, a także zięć Michael Poulos oraz synowa i współprzewodnicząca RNC Laura Trump.

Gdy prawnik Trumpa, Todd Blanch, rozpoczynał swoje mowy końcowe, przed budynkiem sądu na Manhattanie odbyło się wydarzenie poświęcone kampanii Biden-Harris, w którym uczestniczyli aktor Robert De Niro oraz funkcjonariusze policji Kapitolu Harry Dunn i Michael Fanon.

Prokuratorzy twierdzą, że Trump wiedział o ugodzie wynegocjowanej z aktorką filmów dla dorosłych Stormym Danielsem, aby nie dopuścić do przedostania się do prasy zarzutów o romansie przed wyborami w 2016 r., i nakazał Trumpowi zapłatę swojemu byłemu „naprawiaczowi” Michaelowi Cohenowi ugody w wysokości 130 000 dolarów. jej Prokuratorzy argumentują, że sfałszowane dokumenty biznesowe, zwane „organami ścigania”, stanowiły papierowy ślad Cohena.

Trump od dawna przekonuje, że płaci tylko swojemu prawnikowi.

Obrona jako pierwsza przedstawiła mowy końcowe, skupiając się na Michaelu Cohenzie

Podobnie jak w przypadku Nowego Jorku, obrona Trumpa wygłosiła mowy wstępne i końcowe, które trwały ponad 2 godziny. Blanche skupiła się na kwestiach wiarygodności związanych z Cohenem.

Oto cztery najważniejsze informacje z podsumowania ich obrony:

1. Kto nie złożył zeznań

Alana Weiselberga, Don Jr. czy Erica Trumpa, którzy byli wówczas dyrektorami Trump Organisation, obrona poświęcała czas na wskazywanie potencjalnych świadków, których ława przysięgłych nie przesłuchała. Dylan Howard, były nauczyciel Inkwizytor Narodowy; Gina Rodriguez, która zarządzała Stormy Daniels; Albo ochroniarz Trumpa Keith Schiller.

2. Dokumenty

Blanche twierdzi, że synowie Trumpa podpisali dwa czeki. Powiedział także ławie przysięgłych, że Cohen stworzył 11 z 11 faktur wystawionych Trumpowi.

Powiedział, że rzekomy kłamca był formalnym pracownikiem służb – zwłaszcza że Cohen podawał się za osobistego prawnika Trumpa.

„Nie należy myśleć, że słowo „osoba utrzymująca” różni się od powodu płatności – to tylko jedno słowo” – powiedziała Blanch.

3. Wiarygodność Cohena

Blanch próbowała podać w wątpliwość różne rozmowy Cohena z Trumpem, w tym w Białym Domu na temat rzekomego porozumienia mającego na celu uciszenie Danielsa. Obrona argumentowała jednak, że Cohen kłamał podczas zeznań, odpowiadając na pytania w inny sposób w imieniu oskarżenia, a w inny w przypadku obrony.

„Cohen cię okłamał” – Blanche powtarzała tę kwestię jurorom w różnych momentach swojego przemówienia.

Poddał także w wątpliwość tajne nagranie rozmowy Cohena z Trumpem lekkoduch Modelka Karen McDougal.

4. Wpływ wyborczy

Blanche powtórzył uwagę, którą przedstawił na wstępie: Nie ma znaczenia, czy istnieje spisek mający na celu wywarcie wpływu na wybory. „Każda kampania jest spiskiem mającym na celu promowanie kandydata” – stwierdziła Blanche.

Blanch stwierdziła, że ​​celebryci i kandydaci często współpracują z mediami, takimi jak tabloidy, w celu promowania siebie i swoich kampanii.

Blanch argumentowała, że ​​„nie ma sensu”, że Trump, Cohen i były wydawca David Becker naprawdę wierzyli, że mogą wpłynąć na wybory w 2016 roku. Zapytacz Krajowy tabletka.

„Nie ma nic złego w tym, że prezydent Trump chce otrzymywać pozytywne wiadomości” – stwierdziła Blanch. Dodał jednak: „Pomysł, jakoby wyrafinowani ludzie wierzyli, że pozytywne artykuły publikowane w „National Enquirer” wpłyną na wybory, jest absurdalny”.

Blanch powiedział, że próg prasy jest znacznie poniżej poziomu potrzebnego do przechylenia wyborów.

Prokuratura odpiera zarzuty

Prokuratorzy spędzili 6 godzin, omawiając każdą część swojej sprawy z ławą przysięgłych i zaprzeczając twierdzeniom obrony. Prokurator Josh Steinglass przedstawił ławie przysięgłych wszystkie dowody: spotkanie seksualne z 2006 roku, które opisał Daniels, a wiedza Cohena na temat tego, co wydarzyło się w pokoju hotelowym, „dociera do motywu”. Steinglass powiedział ławie przysięgłych na temat zeznań Stormy Daniels: „To scena, której oskarżony nie chce, aby oglądała ją opinia publiczna”.

Oto cztery najważniejsze momenty ich końcowych wystąpień:

1. 1 minuta 36 sekund rozmowy telefonicznej

Adwokat Josh Steinglass wyjął swój telefon, nastawił minutnik i odtworzył ponownie rozmowę, która dwa tygodnie wcześniej była głównym przedmiotem przesłuchania Cohena. W rozmowie telefonicznej Cohen zeznał, że rozmawiał z ochroniarzem Trumpa na temat nękającego nastolatka oraz osobno z Trumpem na temat płacenia Danielsowi. Prawnicy Trumpa chcieli zdyskredytować pamięć Cohena na temat tej rozmowy, argumentując, że trudno byłoby omówić oba tematy w tak krótkim czasie.

– Hej, Keith, jak się masz? Steinglass przeprowadził symulowaną rozmowę telefoniczną, podczas której omówił problem nastoletniego tyrana nękającego Cohena, a następnie zapytał: „Czy mogę porozmawiać z szefem?” Następnie Steinglass symulował krótką rozmowę na temat dbania o „tę rzecz”.

„Zajęło to 49 sekund” – czyli mniej więcej połowę czasu trwania przedmiotowej rozmowy – powiedział Steinglass, a była to jedna z 20 rozmów wykonanych przez Cohena.

2. Ważność świadków

Steinglass powiedział ławie przysięgłych, że aby uniewinnić Trumpa, należy zignorować zeznania Cohena – w tym byłego kontrolera Organizacji Trumpa Jeffreya McEnany’ego. W jaki sposób płatność zostanie dokonana?

Steinglass powołała się na różnych świadków, którzy zgłosili się do składania zeznań, w tym obecnych i byłych pracowników biznesu i administracji Trumpa. Przytoczył także świadków, którzy pracowali dla firm wydających książki na temat filozofii biznesu Trumpa.

Czytając ponownie fragmenty książek, Steinglass podkreślił „skąpstwo” Trumpa i przypomniał ławie przysięgłych zeznania Beckera, w których Trump również został opisany jako oszczędny.

2. Praktyki biznesowe Trumpa

Stinglas ponownie odniósł się do czeków i faktur oraz do tego, jak Deborah Tarasoff, nadzorca ds. zobowiązań w Trump Organisation, zebrała je, aby wysłać Trumpowi nawet po przeprowadzce do Białego Domu.

Prokuratorzy nalegali, aby nawet dyrektor finansowy Weiselberg mógł zatwierdzać faktury wyłącznie do kwoty 10 000 dolarów.

„Pomimo swojej oszczędności i dbałości o szczegóły oskarżony nie zadawał żadnych pytań, ponieważ znał już odpowiedzi” – argumentował Steinglass, nalegając, aby ława przysięgłych nie wierzyła w „fałszywą historię o tym, że oskarżony był zbyt zajęty”. Biały Dom zauważa, że ​​wydawane są duże sumy pieniędzy.

Istniały dwa dokumenty przedstawiające odręczne notatki dyrektora finansowego Trumpa i jego kontrolera, wyraźnie określające plan spłaty: 130 razy dwa na pokrycie podatków, innych wydatków i premii, w sumie 420 000 dolarów. Steinglass powiedział: „Oni palą broń”.

„Całkowicie rozwalają twierdzenie, że chodzi o legalne zatrudnienie” – dodał, dodając: „Niemal brak mi słów, że wciąż próbują wysuwać ten argument na rzecz legalnego zatrzymania pracy”.

3. Obawy wyborcze

Steinglass wyraził zaniepokojenie, że Trump powiedział, że historia o rzekomym romansie z aktorem filmów dla dorosłych może mieć wpływ na jego kandydację na prezydenta w 2016 roku. Twierdziła, że ​​Trump powiedział Beckerowi i Cohenowi, aby zajęli się negatywnymi doniesieniami w mediach – zwłaszcza zarzutami kobiet na temat Trumpa w okresie poprzedzającym 2016 rok.

Wszystko zaczęło się od spotkania w Trump Tower w sierpniu 2015 r. – powiedział prawnik Zapytacz Krajowy Wydawca Becker. Steinglass powiedział: „Kiedy pieniądze zaczynają przechodzić z rąk do rąk, jest to naruszenie federalnego prawa wyborczego”.

Podwoił, że Trump nie martwi się rodziną, ale wyborami, i wskazał, że porozumienie z gazetą było impulsem do porozumienia 10 lat po rzekomym spotkaniu.

„To kupowanie artykułów, których nie chcesz drukować, żeby nikt inny nie mógł ich wydrukować” – stwierdziła Steinglass, odnosząc się do argumentu Blanche, że tabloidy często kupują historie, a potem ich nie publikują.

Wiążąc to z oskarżeniem Danielsa, Steinglass przypomniał przysięgłym o czasie – o tym, jak do transakcji doszło, gdy Daniels podpisał umowę o zachowaniu poufności po upublicznieniu taśm Access Hollywood.

„Stomie Daniels to chodzące i gadające przypomnienie, że oskarżony to coś więcej niż tylko słowa” – powiedziała Steinglass.

Andrea Bernstein z NPR przyczyniła się do powstania tego raportu.