Recyklingowy pomysł firmy Levi’s, adidas, aby zapobiegać marnowaniu odzieży

Branża modowa ma bardzo dobrze znany problem odpadów.

Prawie cała odzież (prawie 97%) ostatecznie trafia na wysypisko, według McKinsey, a cykl życia najnowszej odzieży nie potrwa długo: 60% wyprodukowanej odzieży trafia na wysypisko w ciągu 12 lat. miesięcy od daty produkcji.

W ciągu ostatnich dwóch dekad trend dotyczący produkcji odzieży dramatycznie przyspieszył wraz z pojawieniem się szybkiej mody, produkcji międzynarodowej i wprowadzeniem tańszych włókien z tworzyw sztucznych.

Branża modowa warta wiele bilionów dolarów znacząco przyczynia się do emisji gazów cieplarnianych, od 8% do 10%. całkowite globalne emisje, według Organizacji Narodów Zjednoczonych. To więcej niż wszystkie międzynarodowe podróże lotnicze i fracht morski razem wzięte. Podczas gdy inne branże czynią postępy w zakresie rozwiązań ograniczających emisję dwutlenku węgla, oczekuje się, że ślad węglowy branży mody będzie rosnąć – przewiduje się, że do 2050 r. będzie stanowić ponad 25% światowego budżetu węglowego.

Branża odzieżowa chce być traktowana poważnie, jeśli chodzi o recykling, ale nawet najprostsze rozwiązania nie sprawdziły się. Według ekspertów ds. zrównoważonego rozwoju nawet 80% odzieży Goodwill trafia do Afryki, ponieważ amerykański rynek odzieży używanej nie jest w stanie wchłonąć zapasów. Nawet lokalne fundusze dostawcze wysyłają ubrania do Afryki ze względu na złożoność lokalnego łańcucha dostaw i powodzie.

Jak dotąd przerabianie starych ubrań na nowe prawie nie miało wpływu na branżę. Obecnie mniej niż 1% tekstyliów produkowanych na odzież jest poddawanych recyklingowi na nową odzież, co według danych generuje roczne przychody w wysokości 100 miliardów dolarów. Zrównoważony rozwój firmy McKinsey.

Dużym problemem jest obecnie powszechne mieszanie tekstyliów w procesie produkcyjnym. Ponieważ większość tekstyliów jest mieszana w branży modowej, trudno jest poddać recyklingowi jedno włókno bez szkody dla innego. Typowy sweter może zawierać wiele różnych rodzajów włókien, w tym mieszankę bawełny, kaszmiru, akrylu, nylonu i spandeksu. Żadnego z włókien nie można poddać recyklingowi w tym samym rurociągu, jak to zrobiono ekonomicznie w przemyśle metalowym.

Paul Dillinger, szef działu globalnych innowacji produktowych w firmie Levi Strauss & Co.

Problem recyklingu modowego komplikuje pojawienie się nowych modeli biznesowych, które pojawiły się w firmach takich jak Evrnu, Renewcell, Spinnova, SuperCircle oraz kilka nowych dużych operacji biznesowych.

Spinnova nawiązała w tym roku współpracę z największą na świecie firmą celulozowo-papierniczą, Suzano, w celu przekształcenia drewna i odpadów w przetworzone włókna tekstylne.

„Zwiększenie tempa recyklingu tekstyliów na tekstylia jest sednem problemu” – powiedziała rzeczniczka Spinnova. „Istnieje bardzo niewielka zachęta ekonomiczna do zbierania, sortowania i niszczenia zużytych odpadów tekstylnych, które są pierwszymi krokami w cyklu recyklingu” – powiedziała.

Odpady tekstylne są pod pewnymi względami większym problemem niż odpady z tworzyw sztucznych i mają podobny problem.

„To naprawdę tani produkt, w przypadku którego dane wyjściowe nie mają zauważalnie wysokiej wartości, a koszt wyboru, sortowania, składania i zbierania elementów jest znacznie wyższy niż to, co można uzyskać z rzeczywistych produktów poddanych recyklingowi” — mówi Chloe Songer, dyrektor generalny firmy SuperCircle, która oferuje konsumentom i markom możliwość wysyłania różnych gotowych produktów do ich magazynów w celu sortowania i recyklingu – oraz kredyt na zakup artykułów od firmy CEO Thousand Fell, pochodzącej z recyklingu butów sportowych.

„Wpływ niestety kosztuje pieniądze i ważne jest, aby wiedzieć, jak sprawić, by miało to sens komercyjny” – powiedział Songer.

Levi Strauss robi postępy w swoich próbach zaprojektowania gospodarki o obiegu zamkniętym dzięki swoim kultowym niebieskim dżinsom 501, teraz wykonanym w 40% z włókien Renewcell i w 60% z bawełny organicznej. To nie tylko to, co widzisz na zewnątrz dżinsów, powiedział Dillinger. Czerwona wszywka, naszywka z tyłu, haft i wewnętrzne metki są wykonane z bawełny, co nie jest tym, o czym ludzie myślą, kiedy poddają dżinsy recyklingowi. Dillinger powiedział, że w przypadku modelu 501, ponieważ gotowe ubranie jest zmieszane wyłącznie z bawełną organiczną, dżinsy i bawełna z recyklingu stają się czystymi materiałami wejściowymi z powrotem do systemów recyklingu, które mogą zamknąć pętlę.

Ale to jest wyjątek od dzisiejszej reguły. Wskazał na promocyjne T-shirty, które zawodnicy dostają na 5K, które zwykle składają się w 50% z bawełny i w 50% z poliestru, lub na pulower wykonany dla dzieci, który zawiera zarówno bawełnę, jak i poliester, aby spełnić wymogi bezpieczeństwa przeciwpożarowego, z których oba są popularne produkty i zwiększają wyzwanie w zakresie recyklingu mieszanych materiałów.

„Masz wszystkie te strukturalne, behawioralne i fizyczne wyzwania, a my po prostu nie otrzymujemy wiadomości, że to pilne” – powiedział Dillinger.

Adidas twierdzi, że jest na dobrej drodze, aby do końca 2023 roku używać wyłącznie poliestru z recyklingu – obecnie na poziomie 96% – rok wcześniej niż pierwotny cel. Tymczasem odsetek poliestru pochodzącego z recyklingu na całym świecie wynosi obecnie 15%, według rzeczniczki Adidasa, która powiedziała, że ​​aby osiągnąć te cele, konieczne są zmiany w całym łańcuchu dostaw.

Dillinger powiedział, że organy regulacyjne i konsumenci są tak samo ważni jak partnerzy w łańcuchu dostaw.

„W jakiś sposób zaangażowanie obywatelskie i zbiorowe zrozumienie, że jest to nie tylko wykonalne, ale konieczne, nie przeniknęło do naszych zbiorowych zachowań społecznych” – powiedział Dillinger. „Czy ludzie spotkają się z nami w połowie drogi ze swoim zachowaniem, a następnie przepisami i infrastrukturą, aby przenieść to zachowanie na drugą stronę? Nie wiem. To wielka niewiadoma”.

Tendencje regulacyjne to jeden z czynników, któremu uważnie przygląda się Stacey Flynn, dyrektor generalny Evrnu — zajmujący 37. miejsce na liście CNBC Disruptor 50 z 2023 r.

Flynn opracował platformę recyklingu tekstyliów, NuCycl, która może zamienić wyrzuconą odzież w nowe włókna i twierdzi, że jest równa lub przekracza 90% włókien, w tym bawełny, nylonu i poliestru, pod względem kosztów i jakości przy użyciu istniejącego wyposażenia łańcucha dostaw tekstyliów.

Pierwszym dużym przełomem Evrnu była współpraca z Levi’s w celu stworzenia klasycznych dżinsów firmy 511 w 2016 roku. Ulotki ze Stellą McCartney i Adidasem. Pod koniec zeszłego roku pracowała nad limitowaną kolekcją z gigantem szybkiej mody – i konsumpcyjnym punktem zapalnym – Zarą, wykorzystując przetworzone odpady tekstylne.

Zara postawiła sobie za cel używanie do 2025 roku wyłącznie 100% bawełny organicznej, tkanin pochodzących z recyklingu lub zrównoważonych materiałów oraz 100% poliestru pochodzącego z recyklingu i lnu organicznego. główne marki.

„Chociaż istnieje wiele rozwiązań technologicznych, które sprawiają, że odzież jest bardziej zrównoważona, technologia nie jest jeszcze współmierna do wielkości i zapotrzebowania światowego przemysłu modowego” – powiedział rzecznik Zary.

„Aby rozwiązać problem systemowy, należy zmniejszyć zużycie odzieży, wydłużyć żywotność odzieży (ponowne użycie, naprawa), a projektowanie produktów musi uwzględniać zrównoważony rozwój (nadające się do recyklingu / zaprojektowane do demontażu)”, napisał Flynn w e-mailu. „Wszystkie te rzeczy są sprzeczne z obecnym modelem biznesowym szybkiej mody, chyba że możemy skalować rozwiązania”.

Flynn powiedział, że nadchodzące nowe przepisy spowodują, że producenci będą odpowiedzialni za usuwanie odpadów i pomogą złagodzić istniejące różnice cenowe między włóknami / tkaninami pierwotnymi i recyklingowymi. Zaostrzenie przepisów w Unii Europejskiej przyspieszyło modele biznesowe recyklingu tekstyliów. Ramy dyrektywy UE w sprawie odpadów wymagają, aby kraje segregowały wszystkie odpady tekstylne do 2025 r., a unijny plan działania dotyczący gospodarki o obiegu zamkniętym zapewnia stosowanie zasad gospodarki o obiegu zamkniętym do całej produkcji tekstyliów, produktów, konsumpcji i gospodarowania odpadami.

W Stanach Zjednoczonych zwolennicy polityki podjęli mniejsze kroki w kierunku mody z recyklingu, wprowadzając niektóre projekty ustaw rządowych. w Kalifornii, SB707 W lutym wprowadzono ustawę mającą na celu utworzenie ogólnostanowego programu recyklingu tekstyliów.

W stanie Nowy Jork obowiązuje ustawa Fashion Sustainability and Social Accountability Act, znana również jako tzw Prawo modyPociągnęłoby to firmy do odpowiedzialności za ich praktyki recyklingu. Obecnie jest wspierany przez marki modowe, takie jak Ellen Fisher, Stella McCartney, Everlyn i Patagonia, a także inne organizacje rzecznicze dążące do uchwalenia ustawy.

Tricia Carey, dyrektor handlowy w Renewcell — szwedzkiej firmie zajmującej się recyklingiem tekstyliów, która otworzyła pierwszy na skalę komercyjną zakład recyklingu masy celulozowo-tekstylnej — mówi, że widzi różnice między zachowaniami konsumentów w USA i Europie podczas podróży między nimi. wielokrotnie.

„Konsumenci muszą również przyjrzeć się temu, jak pozbywają się ubrań i upewnić się, że robią to odpowiedzialnie”, powiedział Carey. „To swego rodzaju powrót do czasów, kiedy ubrania były cenione, a nie tylko wyrzucane”.

Ambicją Renewcell jest poddawanie recyklingowi ponad 1,4 miliarda koszulek każdego roku do 2030 roku. Renewcell ma własną technologię wyznacznikiJednak jest w stanie poddać recyklingowi tylko odzież wykonaną z bawełny i do 5% materiałów innych niż bawełna, takich jak poliester.

Firmy zajmujące się recyklingiem tekstyliów, takie jak Renewcell, Evrnu, Spinnova i SuperCircle, postrzegają co-branding z głównymi firmami konsumenckimi jako kluczowy element zapewniający zrozumienie przez konsumentów wartości tego, co kupują, i budowanie lojalności wobec marki.

„Chodzi o podejmowanie mądrych decyzji zakupowych, ponieważ siła nabywcza tkwi w sposobie podejmowania decyzji”, powiedział Carey. „Szukaj marek, które mają strategie oparte na zrównoważonym rozwoju… Myślę, że lojalność wobec marki jest bardzo ważna”.

Songer powiedział, że te nowe modele biznesowe nie powinny oczekiwać największego zwrotu mierzonego w recyklingu dolarów biznesowych. „Nie możesz patrzeć na recykling i myśleć, że zarobisz miliony dolarów na recyklingu T-shirtów, bo tak nie jest” – powiedziała. „Musisz znaleźć inny sposób, aby nadać im sens ekonomiczny, a te modele biznesowe będą naprawdę interesujące w ciągu najbliższych kilku lat”.