Z badania wynika, że ​​skamielina tyranozaura jest w rzeczywistości nowym gatunkiem dla nauki

Zapisz się na biuletyn naukowy CNN dotyczący teorii cudów. Eksploruj wszechświat dzięki wiadomościom o fascynujących odkryciach, postępach naukowych i nie tylko.

CNN
—

Z opublikowanego w czwartek badania wynika, że ​​niedawno zidentyfikowano nieznanego wcześniej krewnego najsłynniejszego dinozaura, Tyrannosaurus rex. Odkrycie dostarcza nowych dowodów, które mogą pomóc paleontologom odkryć kolejny etap w łańcuchu ewolucyjnym, który zakończył się wraz z pojawieniem się masywnego drapieżnego dinozaura, T. rexa.

Stworzenie to nazywa się Tyrannosaurus mcraeensis i prawdopodobnie wędrowało po Ziemi nawet przez 7 milionów lat, zanim pojawił się T. rex. Kości datowano na okres od 72 do 73 milionów lat temu, w późnym okresie kampanu i wczesnym mastrychcie.

Jednak kości Tyrannosaurus mcraeensis odkryto dziesiątki lat przed oficjalną nazwą naukową tego stworzenia. Około jednej czwartej jego skamieniałej czaszki odnaleziono w latach 80. i na początku 90. XX wieku na obszarze znanym obecnie jako Elephant Butte w Nowym Meksyku. Ze względu na wielkość okazów kości zostały pierwotnie sklasyfikowane przez Muzeum Historii Naturalnej i Nauki w Nowym Meksyku jako T. rex, który mierzył do 39 stóp (12 m) długości i ważył 10 ton.

Istniały dwie główne różnice pomiędzy T. rex i T. mcraeensis.

„Żuchwa u Tyrannosaurus rex jest w rzeczywistości bardzo silna. Nasza szczęka jest wyraźnie duża i ząbkowana, ale jest znacznie cieńsza niż ta, którą zwykle widzimy u Tyrannosaurus rex” – powiedział Anthony R. Fiorello, współautor badania opublikowanego w czwartek w czasopismo T. rex. Raporty naukowe. Potężna szczęka tyranozaura oznacza, że ​​„może robić, co chce”. Bardziej smukła szczęka, nawet z większymi zębami, oznacza, że ​​będzie miała mniejszą siłę zgryzu.

Kolejną dużą różnicą było to, że w przeciwieństwie do T. rex, T. mcraeensis nie miał wydatnego grzbietu nad oczami. Fiorello, dyrektor wykonawczy Muzeum Historii Naturalnej i Nauki Nowego Meksyku w Albuquerque, powiedział, że naukowcy uważają, że krawędź tyranozaura była wykorzystywana do przyciągania partnerów, np. poroża jelenia lub łosia. U T. mcraeensis grzbiety są znacznie delikatniejsze.

Naukowcy napisali, że duże dinozaury mogły pojawić się w wyniku ewolucyjnej adaptacji do dostępności dużych roślinożerców. Jednak według badania, dlaczego wyewoluowały gigantyczne dinozaury roślinożerne, pozostaje niewyjaśnioną tajemnicą.

Fiorillo podkreślił, że jest to na razie pomysł „wysoce spekulacyjny”, ale dodał, że w przeciwieństwie do dinozaura karłowatego znalezionego w Arktyce – tzw. Nanoksaur hoglondi — T. mcraeensis prawdopodobnie nie doświadczył drastycznych zmian temperatury i światła w południowej Ameryce Północnej, więc mógł dalej rosnąć. Warunki arktyczne mogły mieć wpływ na pozornie małe rozmiary N. hoglundi, ale ogólnie rzecz biorąc, inne dinozaury z tego samego okresu były znacznie mniejsze niż T. mcraeensis.

Zespół badawczy powróci teraz do formacji skalnej, z której pobrano próbkę, aby sprawdzić, czy uda mu się znaleźć więcej kości.

„Wtedy, ponieważ jest tak duże, faktycznie musimy zmienić część naszych badań, aby spróbować zrozumieć paleośrodowisko i środowisko, w którym żyło to zwierzę, abyśmy mogli zacząć rozumieć, co było tak wyjątkowego w Nowym Meksyku, że to zwierzę przystosowało się do życie” – powiedział Fiorello. Robiło się świetnie.

Fiorello powiedział, że kiedy po raz pierwszy odkryto dolną szczękę, nie było wielu okazów T. rex.

Tożsamość T. mcraeensis została odkryta po tylu dziesięcioleciach dzięki Sebastianowi J. Dahlmannowi, pierwszemu autorowi badania oraz pracownikowi muzealnemu i konsultantowi paleontologii w Springfield Science Museum w Massachusetts.

Badając kości rozpoczęte w 2013 r., Dallman był pierwszą osobą, która zasugerowała, że ​​„może to być coś innego” – powiedział Fiorello.

Jako największy drapieżnik swoich czasów, Tyrannosaurus rex od dziesięcioleci cieszy się niemal nieustanną uwagą społeczności paleontologicznej, zarówno zawodowej, jak i amatorskiej. Według Fiorello fascynacja tym okrutnym olbrzymem i ponadprzeciętne role w popularnych filmach, takich jak „King Kong” i „Park Jurajski”, pobudziły naukowców i amatorów łowców skamieniałości do poszukiwań większej liczby kości tyranozaura.

„To zwiększyło wielkość naszej próby” – powiedział. „To ustaliło sytuację, gdy Sebastian zaczął przyglądać się naszemu okazowi i mówić: «Hej, to w rzeczywistości nie wygląda jak słynne okazy T. rex z miejsc takich jak Montana».