Musical Britney Spears – Deadline

Mateusza Murphy’ego

Zły Kopciuszek To mogło być zatrute jabłko, które raz na zawsze zabiło rewizjonistyczne opowieści, ale Britney Spears i Jeszcze razPełen hitów i dobrego nastroju, dzisiejszy nowy musical na Broadwayu przyniósł szczęśliwe zakończenie, które jest równie nieoczekiwane, co urocze. Inteligentny, zabawny, świetnie wyglądający i wszystko z rytmem, do którego można tańczyć, ten hołd złożony braciom Grimm, siostrom drugiej fali, a także niezłomnej pani Spears, to gratka.

Mąż i żona, choreograf i choreograf Keone & Mari Madrid połączyli siły z autorem książek Jonem Hartmere, aby stworzyć barwną sztukę na tyle sprytną, by odgrywać okazjonalnego idiotę, na tyle wytrzymałą, by zdobyć kilka punktów po drodze, i wypadł tak pomyślnie. Wygląda na to, że stado piękności, księżniczek, magików i syren przybyło w pełnym rozkwicie z magicznych krain na Broadwayu. Po bliższym przyjrzeniu się rozpoznasz niektórych z nich, w tym Justina Guariniego z Amerykański idol sława i więcej niż kilka przedstawień teatralnych tutaj przeskakuje do sławy na Broadwayu.

Ale najpierw porozmawiajmy o Britney. Nie ma jej tutaj ani nie ma wzmianki (chociaż notatki z produkcji stwierdzają, że piosenki były „w pełni autoryzowane i licencjonowane przez Britney po Restauracji”), ale jej duch i nieustępliwość – nie wspominając o katalogu muzyki, który dla wielu w widzowie prawdopodobnie będą PREZENTAMI, O KTÓRYCH NIE WIEDZIELI, ŻE CHCĄ — w tej produkcji posypane jest mnóstwo „wyrzeźbionych w powietrzu” brokatowych bomb i świetlików stworzonych przez utalentowanego brooklyńskiego artystę Daniela Wurtzela. znowu raz Pełen pięknych chwil, które pojawiają się i odpływają jak szybujący kieliszek wina lub zmiennokształtne leśne ptaki.

Założenie naprawdę nie jest czymś, czego widzowie na Broadwayu nie widzieli: zbiór baśni — Kopciuszek, Królewna Śnieżka, Śpiąca Królewna, Roszpunka, Księżniczka na ziarnku grochu, Mała Syrenka, Zła Macocha i dwie samolubki. Dziewczęta, wróżka chrzestna i oczywiście dowolna liczba doskonałych książąt – wystarczająca, by wypełnić dowolne pięć produkcji lasyA duch siostry przychodzi, by zrobić to dla siebie sześć, kto się natknął zło.

Ale życzenie się spełniło Jeszcze raz jest to, że podbija bez przeprosin, a nawet lekkiego rumieńca. Hartmeier i Madrid wykorzystali to, co najlepsze z tych występów, i posypali je swoimi osobowościami. Tak, widzieliśmy te postacie – jednak nie te oryginalne moja rewizja Postacie – wcześniej mądrzejsze współczesne interpretacje ich odpowiedników Grimm, bardziej feministyczne, seksowniejsze, bardziej otwarte na sympatię LGBTQ + niż cokolwiek ze Złotego Wieku Disneya. Co sześć Nie dla Tudorów w Anglii Jeszcze raz Robi dla dawno zepsutych bajek.

Ale jak powiedział mądry, ale bardzo zły magik – nie, nie ma go tutaj – jest jedna rzecz, której te programy nie mają: Betty Friedan. Największą inspiracją Hartmeyera jest jego magiczne renderowanie kobieca tajemnicaTa biblia feminizmu lat 60. jest w mieszance. Grzeczne dziewczynki z krainy wróżek — Śnieżka i Cin, Rap i Groch i reszta — spotykają się co tydzień w „Scroll Club”, prekursorze Klubu Książki Oprah na długo przed tym, zanim którekolwiek z nich zobaczą książkę, nie wolno im czytać jednej książki (były celowo trzymane jako niewykształcone i niedoinformowane przez wszechwiedzącego, tyrańskiego i strasznie seksistowskiego narratora, granego przez Brat LymanAdama Godleya).

zachowani beztroski i zrelaksowani — dotyczy to również głupiego Bladego Księcia — są wystarczająco zadowoleni, by parafrazować swoje dobrze zapamiętane opowieści, tak często odtwarzane, gotowi na nawet najmniejszą zmianę lub błąd, przekonani, że byłoby to katastrofalne dla nich obojga — można to zrobić. Zostają wygnani do przerażającej krainy Story End — a dla uroczej małej dziewczynki każdy dzień zaczyna się zmieniać, gdy zaczyna czytać swoje ulubione bajki.

To Kopciuszek (wspaniała Briga Helan w swoim debiucie na Broadwayu) powoli zaczyna podejrzewać, że te starożytne historie mogą być zdrowe nie tylko dla dzisiejszych młodych dziewcząt, ale także dla niej samej. Zaczęła odczuwać niejasne niezadowolenie, rodzaj pustki, który dostrzegało wiele amerykańskich kobiet lat pięćdziesiątych. I właśnie wtedy, gdy zaczyna zadawać sobie pytania – czy naprawdę chce kuleć noc w noc, gdy zegar wybija 12, prześladowany przez brutalnego nieznajomego, dla którego jest jego największą miłością? – Odwiedza ją legendarna długo wygnana OFG – oryginalna Wróżka Chrzestna – która czerpie przyjemność ze spełnienia życzenia, które nie dotyczy ubrania, i daje Sinowi książkę, tak. I to nie byle jaką książkę, ale wyjątkowo feministyczną klasykę.

Wkrótce intelektualna uraza i uraza Sina rozprzestrzeniły się na inne kobiety z krainy wróżek, decydujący zwrot, gdy bohaterki odkrywają, poprzez bezczelny akt łamania zasad, że ich Książę Czarujący, Książę Wierny i Książę Jakikolwiek są w rzeczywistości jednym i to samo („Ups!… Znowu to zrobiłem”, śpiewa Guarini po zakończeniu tańca).

Psucie fabuły poza tym byłoby jednak niesprawiedliwe, ponieważ prawdopodobnie zobaczysz większość nadchodzących zwrotów akcji lub przynajmniej przewidzisz wydarzenia z całej historii. Oczywiście będzie długo i szczęśliwie i będzie to zgodne z wrażliwością XXI wieku. Ale nawet nie ujawniając niczego więcej, w tym tego, kto śpiewa piosenkę Spears – wśród nich są „Toxic”, „Baby One More Time”, „Lucky”, „I Wanna Go”, „Crazy” i „If I’m Dancing”. oraz „Passenger” i „Work Bitch” – to zepsułoby występ niejednego pomniejszego musicalu. Cóż, Macocha dostaje „Toksyczną” i „Pracującą dziwkę”, ale to pewnie już rozumiesz.

Przygoda rozgrywa się na minimalistycznym planie Anny Fleischle, który jest pięknie wzbogacony o pulsujące światła Kennetha Posnera, projekcje wideo Svena Ortela Storybook oraz pomysłowe fryzury i fryzury Lorena Elsteina, które łączą klasyczny baśniowy styl (i ikony Disneya, takie jak dwukolorowe włosy Snowa) dress). niebieski, żółty, biały) z błyskiem po Spice Girl i dźwiękiem zaprojektowanym przez Andrew Keistera, jakiego pragnąłby każdy klub taneczny. Wyraźna choreografia The Madrids aktualizuje stylizowane ruchy z klasycznych teledysków Spears i rutyny boysbandów atletyczną atmosferą i nieoczekiwanym wdziękiem.

Pomimo atrakcyjności tych kreacji, projekt upadłby bez tak dobrej obsady. By wymienić tylko kilka, Kopciuszek Heelan jest centralnym punktem, z cudowną Aishą Jackson jako najlepszą przyjaciółką Królewną Śnieżką, Guarini w całej księżniczce perfekcji, Godley w pełni wykorzystujący nieco nieokreślonego narratora, a Jennifer Simard kradnie scenę po scenie jako rozkosznie nikczemna żona ojca .

Simard, który niedawno popełnił tę samą mile widzianą kradzież firma, jest znakomitą piosenkarką z nienagannym komediowym wyczuciem, w dziedzinie śmiechu rzuca jej wyzwanie komik Brock Dillman w zwycięsko szerokim komediowym występie jako oryginalna Wróżka Chrzestna, rola, która jest hołdem dla duchów klasycznych (ale nieocenionych) dam wspierających, takich jak Mary Wicks and Jane Withers to zarówno pionierska ikona feministyczna, jak i swobodnie cytowana. To OFG, pod koniec, dostarczy jedną z najsłodszych niespodzianek serialu, błogosławieństwo w produkcji, która już podbiła nasze serca.

Tytuł: Jeszcze raz
miejsce: Teatr Marquis Broadway
Reżyser i choreograf: Keone i Mary Madrid
książka: Johna Hartmeyera
muzyka: Hity Britney Spears
Główna obsada: Briga Heylan, Justin Guarini, Aisha Jackson, Jennifer Simard, Adam Godley, Brooke Dillmann, Amy Hellner Larsen, Tess Soltau, Gabrielle Pickford, Ashley Chew, Nathan Levy, Ryan Steele, Morgan Wheatley, Lauren Zakrin, Mila Weir
czas pracy: 2 godziny 30 minut (z przerwą)