Następna książka nie jest już taka świetna

Timothée Chalamet i Zendaya w Diunie: część 2.

Zdjęcia Warner Bros

fanów Franka Herberta Wydmy Zgadzam się co do sagi: pierwsza książka jest wyjątkowa – podróż bohatera przemierzającego planety, z fascynującymi postaciami, ekscytującymi scenami akcji oraz przejrzystą historią i postaciami. Za całą tę rozmowę Wydmy Niemożliwe do adaptacji, podstawowe elementy tworzenia wspaniałego kina zawsze były obecne w książce z 1965 roku.

Ale drugi Herbert Wydmy książki? Dobry…

Pozostałe książki mają swoich wielbicieli i przeciwników, ale ogólna zgoda jest taka, że ​​saga nigdy nie zbliża się do dramatycznych wyżyn pierwszej powieści. Wydmy Sam reżyser Denis Villeneuve powiedział, że książki stają się coraz bardziej „ezoteryczne” i dlatego chce jedynie adaptować następną książkę, Chrystusa Dunesai mówi się, że jest bliski sfinalizowania możliwego scenariusza Wydmy: część trzecia. Ale Mesjasz On też ma wiele wyzwań.

To nie jest rok 1969 Chrystusa Dunesa Coś złego samo w sobie. Uwielbia ją wielu fanów Herberta, zwłaszcza tych, którzy lubią politykę i dyskusje filozoficzne (przeciętna recenzja na Amazonie odstaje nieco od pierwszej książki). Nie jest to zbyt dramatyczne i nie łączy się bezpośrednio z poprzednią historią tak bardzo, jak mogłoby się wydawać. Jak skarżył się jeden z recenzentów, Mesjasz To „dużo siedzenia i mówienia”. Niekoniecznie jest to złe, ale nie tak było w dwóch pierwszych filmach.

Nie zdradzając żadnych spoilerów, Mesjasz Film rozpoczyna się po 12-letnim przeskoku w czasie i koncentruje się na rządach Paula Atrydy (Timothée Chalamet) jako cesarza oraz jego związku z żoną, księżniczką Irulan (Florence Pugh) i konkubiną Chani (Zendaya). Brutalny dżihad, który Boole wyobrażał sobie i którego się obawiał, że zainspiruje go w pierwszych dwóch filmach, nadszedł i minął. Teraz Paweł zmaga się ze spiskiem mającym na celu jego obalenie, mając nadzieję na urodzenie dziedzica. Książka koncentruje się głównie na machinacjach pałacowych i wydaje się być bardziej telewizyjna Wydmy rozmiaru filmu Wydmy. Nie ma tam matki Paula, Lady Jessiki (Rebecca Ferguson). Mesjasz (Ciężko sobie wyobrazić, że Villeneuve się nie zmienił), a w historii brakuje wyraźnych złoczyńców, takich jak Harkonnenowie, którzy napędzaliby narrację. chwila Wydmy To saga o słabszych, Mesjasz To Paweł stara się utrzymać porządek w domu i zmaga się ze swoim statusem i dziedzictwem istoty podobnej do Boga.

Jak dotąd Villeneuve był bardzo wierny swemu źródłu (swojemu podejściu do… WydmyAdaptacja polegała raczej na znalezieniu zasadniczych elementów postaci i historii oraz wycięciu reszty, a nie na wprowadzaniu znaczących zmian). Ale Mesjasz Przedstawia ciekawy dylemat twórczy: im wierniejsza adaptacja, tym mniejsze prawdopodobieństwo, że wynik będzie przekonujący na ekranie i tym mniej porównywalny będzie film z dwiema pierwszymi częściami.

To nie jest prognoza Wydmy piaskowe 3 Na pewno byłby słabszy lub radykalnie inny. W pierwszych dwóch filmach widać mnóstwo umiejętności tworzenia filmów i opowiadania historii, a na stole wciąż jest mnóstwo figur szachowych, więc Villeneuve prawdopodobnie nakręci film, który odniesie sukces (i na pewno będzie wart obejrzenia). Można jednak argumentować, że Villeneuve i jego współautorzy muszą wykazać się elastycznością adaptacyjną i kreatywnością na poziomie wykraczającym poza to, co osiągnęli do tej pory, aby móc awansować. Mesjasz Do miejsca, w którym się czujesz Powrót Króla zamiast Ojciec chrzestny Część trzecia (Właściwie bardzo odpowiednie porównanie, biorąc pod uwagę trzecie Duchowy ojciec Film przeskok w czasie i historia Ciężkich kłamstw w koronie). koniec dnia Druga część Wskazówki dotyczące obiecującego potencjalnego odstępstwa od książek, pokazujące pozornie zdradzonego Chaneya porzucającego armię Byka, tworzą bardziej antagonistyczne relacje między kochankami w trzecia część.

Tak czy inaczej, stwierdził Villeneuve Mesjasz To będzie jego finał Wydmy film. „Jeśli uda mi się stworzyć trylogię, będzie to spełnienie moich marzeń” – powiedział Villeneuve Powiedział. „Chrystusa Dunesa Został napisany jako reakcja na fakt, że ludzie postrzegali Paula Atreidesa jako bohatera. To nie jest to, co chciał zrobić. Moja adaptacja jest bliższa jego koncepcji, że jest to w rzeczywistości ostrzeżenie.