Fitzpatrick nie zakończył kariery w Hall of Fame, ale zdecydowanie sprawił, że warto ją obejrzeć, oba I poza polem. Fitzpatrick rzucił przyłożenie do 62 różnych graczy w swojej karierze, za trzema przechodniami (Tom BradyA Drew Naciśnij, Vinny Testaverde), którzy rzucili przyłożenie do ponad 62 różnych graczy w historii NFL. Zasłynął z robienia sensacyjnych szlifów wykończeniowych, bez względu na to, w jakiej drużynie gra, a jedyne rozczarowanie przyniosło obszar, do którego nie dotarł: sezon poza sezonem. 34 990 metrów podań Fitzpatricka to najwięcej w historii NFL dla gracza, który nigdy nie grał w meczu play-off, i zajmuje 32 miejsce w historii ligi.
Jednak biorąc pod uwagę, gdzie zaczął, Fitzpatrick znacznie przewyższył swoje szanse. Ma najwięcej jardów w karierze ze wszystkich późniejszych rozgrywających siódmej rundy w erze Common Draft, wyprzedzając Steve’a Deberga z 1977 r., który znalazł się na dziesiątym miejscu o 749 jardów i znacznie wyprzedzając mistrza Super Bowl XXXVII, Brada Johnsona. Fitzpatrick jest jedynym rozgrywającym w historii NFL, który wygrał mecz z siedmioma lub więcej różnymi drużynami (Miami, Tampa Bay, New York Jets, Buffalo, Houston, Cincinnati, Tennessee). Jest również remisowany przez siódmy sezon pod względem kariery przez pomocnika od czasu fuzji NFL-AFL w 1970 roku, tracąc tylko Brady’ego, Testaverdiego, Bretta Favre’a, Dave’a Craiga i Ben Roethlisbergerktóry jest jednym z zaledwie 30 rozgrywających w historii NFL z ponad 34 000 jardów i ponad 220 przyłożeniami w karierze.
Fitzpatrick po raz pierwszy ujrzał boisko w wyniku kontuzji gracza Rams Marka Bolgera i pojawił się w czterech meczach (w trzech startach) w 2005 roku, rozpoczynając mecz 0-3. Nie rzucił podania w meczu przez następne dwa sezony, kontynuując swój zwykły walker z późnym wyborem, ale 2008 był czasem, kiedy wszystko zaczęło się zmieniać dla Fitzpatricka.
St. Louis wymieniło Fitzpatricka na Cincinnati w siódmej rundzie w 2007 roku, a rozgrywający rozpoczął 12 meczów dla Bengalczyków w miejsce kontuzjowanego Carsona Palmera. Jako starter przeszedł 4-7-1 i zaimponował innym klubom NFL na tyle, że zdobył trzyletni kontrakt z Buffalo Bills w 2009 roku. Inna kontuzja gracza – tym razem Trent Edwards – otworzył drzwi dla Fitzpatricka, aby udowodnić swoją wartość, a do sezonu 2011 Fitzpatrick zrobił wystarczająco dużo, aby zdobyć podstawową pracę w Buffalo na sezony 2011 i 2012.
I tak stało się to tematem kariery Fitzpatricka: podpisał kontrakt z drużyną, walczył o miejsce w składzie, a ostatecznie trafił na boisko z powodu kontuzji zawodnika. Stało się to w Tennessee w 2013 i Houston w 2014. A w 2015 Fitzpatrick znalazł pewną stabilizację z New York Jets (częściowo z powodu kłótni w szatni, która wymusiła Jeno Smith poza boiskiem), rozpoczynając ekscytujący sezon, który prawie dotarł do Nowego Jorku po sezonie. Pozostał jeszcze przez jeden sezon, zanim przeniósł się do Tampy, gdzie zastąpił kontuzjowanego startera James Winston W sześciu meczach (trzy starty) w 2017 roku i pojawił się w ośmiu meczach (siedmiu startach) w 2018 roku, odnotowując stosunek dotknięcia do przechwycenia 24-15 w latach 2017-2018.
„Skłonny do napadów apatii. Pasjonat kawy. Komunikator. Rozrabiaka. Baconaholic. Wielokrotnie nagradzany introwertyk”.