WASZYNGTON (AP) – Szereg problemów związanych z bezpieczeństwem, logistyką i pogodą utrudniło realizację planu dostarczenia rozpaczliwie potrzebnej pomocy humanitarnej do Gazy przez Gazę. Molo zbudowane przez armię amerykańską.
Projekt, zniszczony przez silny wiatr i silne fale nieco ponad tydzień po uruchomieniu, spotkał się z krytyką za to, że nie wywiązał się ze swoich początkowych rozliczeń i zobowiązań. 320 milionów dolarów Cena karty.
Jednak urzędnicy amerykańscy twierdzą, że stalowy most jest połączony z plażą w Gazie i pływającym dokiem Jest naprawione Zostanie ponownie zmontowany w porcie w południowym Izraelu, a następnie ponownie zainstalowany i oddany do użytku w przyszłym tygodniu.
Choć wstępne szacunki Pentagonu wskazywały, że po pełnej funkcjonalności dok będzie mógł przewozić do 150 ciężarówek z pomocą dziennie, To jeszcze się nie wydarzyło. Zamiast tego złe warunki pogodowe utrudniały postęp w dostarczaniu pomocy do Gazy z doków Izraelski atak na miasto Rafah na południu kraju Utrudnia to, jeśli nie uniemożliwia, niesienie pomocy dla regionu drogami lądowymi.
Reakcje grup pomocowych były mieszane, ponieważ z radością przyjęły one każdą kwotę pomocy dla głodujących Palestyńczyków uwięzionych w pułapce wojny między Izraelem a Hamasem toczącej się od prawie ośmiu miesięcy i potępiły molo jako element rozpraszający uwagę, który łagodzi presję na Izrael, aby otwierał więcej przejść granicznych, które wciąż są… Poza zasięgiem wzroku. Bardziej produktywny.
To „element poboczny” – powiedział Bob Kitchen, wyższy rangą urzędnik Międzynarodowego Komitetu Ratunkowego.
Administracja Bidena od początku podkreślała, że dok nigdy nie miał być rozwiązaniem kompletnym i że każda pomoc jest pomocna.
„Nikt początkowo nie mówił, że będzie to złoty środek na wszystkie problemy z pomocą humanitarną, które nadal istnieją w Gazie” – powiedział w środę rzecznik bezpieczeństwa narodowego John Kirby. „Myślę, że czasami armia amerykańska oczekuje – ponieważ jest tak dobra – że wszystko, czego dotkną, w jednej chwili zamieni się w złoto”.
Wiedzieliśmy, że wyjazd tam będzie trudny” – dodał. „I okazało się, że jest to trudna sprawa”.
Przed wojną Gaza otrzymywała średnio około 500 ciężarówek pomocy dziennie. USAID twierdzi, że potrzebuje stałego przepływu 600 ciężarówek dziennie, aby złagodzić walkę o żywność i sprowadzić ludzi z Syrii. Krawędź głodu.
Te zdjęcia opublikowane przez Maxar Technologies przedstawiają nowo ukończone molo w Strefie Gazy 18 maja 2024 r. oraz górną i pozostałą część tymczasowego pirsu 29 maja 2024 r. Szereg problemów związanych z bezpieczeństwem, logistyką i pogodą utrudnił realizację planu dostarczenie bardzo potrzebnej pomocy humanitarnej do Gazy za pośrednictwem mola zbudowanego przez armię amerykańską. Nieco ponad tydzień po uruchomieniu krytycy narzekali, że projekt nie sprostał początkowym rozliczeniom lub cenie 320 milionów dolarów. (Zdjęcia satelitarne © 2024 Maxar Technologies za pośrednictwem AP)
Pomoc przywożona przez dok wystarczyła, aby nakarmić tysiące ludzi przez miesiąc, ale dane ONZ pokazują, że ledwo zmniejszyła ogólne potrzeby 2,3 miliona mieszkańców Gazy.
Oto oś czasu stacji dokującej, problemy, z którymi się boryka i co może się wydarzyć w przyszłości:
Marzec: Reklama i przygotowanie
7 Marca: Ogłosił to prezydent Joe Biden Jego plan budowy molo dla armii amerykańskiej podczas jego orędzia o stanie Unii.
„Dziś wieczorem poinstruowałem wojsko amerykańskie, aby poprowadziło misję nadzwyczajną mającą na celu utworzenie tymczasowego molo na Morzu Śródziemnym na wybrzeżu Gazy, które będzie mogło przyjmować duże przesyłki przewożące żywność, wodę, lekarstwa i tymczasowe schronienia” – powiedział.
Ale nawet w tych pierwszych chwilach zauważył, że dok zwiększy ilość pomocy humanitarnej docierającej do Gazy, ale Izrael musi „wykonać swoją część” i pozwolić na większą pomoc.
8 marca: Generał dywizji Pat Rader, rzecznik Pentagonu, powiedział reporterom, że rozmieszczenie sił i budowa projektu zajmie „do 60 dni”.
12 marca: Cztery łodzie armii amerykańskiej przewożące tony sprzętu i części stalowych filarów opuściły wspólną bazę Langley-Eustis w Wirginii i skierowały się na Ocean Atlantycki w spodziewaną miesięczną podróż do Gazy.
Dowódca brygady, pułkownik armii Sam Miller, ostrzega, że proces transportu i budowy będzie w dużym stopniu zależał od pogody i napotkanych wysokich fal.
Koniec marca: Podczas przeprawy przez Atlantyk amerykańskie statki wojskowe zostały narażone na działanie pełnego morza i trudnych warunków pogodowych, co spowodowało spowolnienie ich tempa.
Kwiecień: Budowanie i nadzieja
1 kwietnia: siedem Pomóż pracownikom globalnej kuchni centralnej Zginęli w izraelskim nalocie, gdy podróżowali wyraźnie oznakowanymi pojazdami w ramach misji dostawczej objętej sankcjami izraelskimi.
Strajk wzbudza ciągłe obawy o bezpieczeństwo pracowników organizacji humanitarnych i skłania agencje humanitarne do wstrzymania dostaw pomocy humanitarnej do Gazy.
19 kwietnia: Urzędnicy amerykańscy potwierdzili, że Światowy Program Żywnościowy ONZ zgodził się pomóc w dostarczaniu pomocy do Gazy drogą morską po zakończeniu prac budowlanych.
25 kwietnia: Rozpoczęcie głównych prac budowlanych w obiekcie portowym położonym na plaży w pobliżu miasta Gaza. Miejsce lądowania to miejsce, do którego pomoc będzie dostarczana z mostu i przekazywana agencjom humanitarnym.
30 kwietnia: Zdjęcia satelitarne pokazały okręt marynarki wojennej Stanów Zjednoczonych USNS Roy P. Benavidez i statki armii pracujące przy montażu mola i mostu w odległości około 11 kilometrów (6,8 mil) od brzegu.
Maj: Dok otwiera się… a potem zamyka
9 maja: USS Sagamore to pierwszy statek przewożący pomoc, który opuścił Cypr i skierował się w stronę Gazy, a ostatecznie do doku. Na Cyprze zbudowano zaawansowaną stację bezpieczeństwa i inspekcji w celu sprawdzania pomocy napływającej z wielu krajów.
16 maja: Przekroczono docelowy czas 60 dni, Budowa i montaż chodnika U wybrzeży Gazy most łączący się z plażą został ukończony po ponad tygodniu trudnych warunków pogodowych i innych opóźnień.
17 maja: Pierwsze ciężarówki przewożące pomoc W przypadku Strefy Gazy jest transportowany przez nowo wybudowane molo do bezpiecznego obszaru na plaży, gdzie zostanie rozładowany, a ładunek przekazany organizacjom humanitarnym w celu dostarczenia ciężarówką do Gazy.
18 maja: Tłumy zdesperowanych Palestyńczyków zajęły konwój ciężarówek z pomocą humanitarną przybywających z nabrzeża, rozbierając ładunek z 11 z 16 pojazdów, zanim dotarł on do magazynu ONZ w celu dystrybucji.
19-20 maja: Pierwsze jedzenie przy krawężniku Według Światowego Programu Żywnościowego ograniczona liczba wysoce pożywnych ciastek trafia do potrzebujących w środkowej Gazie.
Organizacje pomocowe wstrzymują dostawy przy krawężniku na dwa dni, podczas gdy Stany Zjednoczone współpracują z Izraelem nad otwarciem alternatywnych tras lądowych z doku i poprawą bezpieczeństwa.
24 maja: Jak dotąd nieco ponad 1000 ton pomocy zostało dostarczonych do Gazy za pośrednictwem zbudowanego w USA doku, a USAID twierdzi później, że cała ta pomoc została rozprowadzona w Gazie.
25 maja: Silny wiatr i silne fale uszkodziły molo i spowodowały, że cztery działające tam statki armii amerykańskiej wyrzuciły na brzeg, raniąc trzech członków służby, w tym jednego w stanie krytycznym.
Dwa statki osiadły na mieliźnie w Gazie w pobliżu podstawy molo, a dwa statki osiadły na mieliźnie w pobliżu Aszkelonu w Izraelu.
28 maja: Rzeczniczka Pentagonu Sabrina Singh powiedziała, że duża część mostu została ściągnięta z plaży i przewieziona do izraelskiego portu w celu naprawy. Podstawa mostu pozostaje na brzegu Gazy.
Mówi także, że pomoc jest ładowana na Cyprze na statki i będzie gotowa do wyładunku w doku, gdy ponownie znajdzie się na miejscu.
29 maja: Dwa statki wojskowe, które osiadły na mieliźnie z powodu złej pogody, wróciły teraz do morza, a pozostałe dwa statki zostały uwolnione w pobliżu molo przy pomocy izraelskiej marynarki wojennej.
Co wtedy?
W nadchodzących dniach elementy mostu zostaną zmontowane i do połowy przyszłego tygodnia zostaną przetransportowane z powrotem na plażę Gaza, gdzie most zostanie ponownie połączony z plażą – podaje Pentagon.
„Kiedy uda nam się ponownie zamontować nabrzeże, pomoc będzie napływała mniej więcej w sposób ciągły” – powiedział we wtorek Singh. „Będziemy obsługiwać ten tymczasowy dok tak długo, jak to możliwe”.
___
Wniosła swój wkład pisarka AP, Ellen Knickmeier z Waszyngtonu.
„Avid bekonowy pionier. Niezależny rozwiązywacz problemów. Typowy myśliciel. Badacz podróży. Profesjonalny miłośnik zombie.