Jacob DeGrume żyje na krawędzi niebezpieczeństwa tak długo, że wydaje się, że jest to część przedstawienia, akt, który równoważy błyskotliwość z zapomnieniem, jakby za każdym razem, gdy łapie piłkę baseballową, rywalizuje mniej ze swoimi przeciwnikami, a więcej ze swoimi. własne ograniczenia fizyczne.
Mecz w piątek wieczorem w Globe Life Park ucieleśniał paradoks DeGrooma, nieustanny flirt 34-latka z historią i katastrofą. Za każdym razem, gdy zdobywa wzgórze, zastanawiasz się, co może zrobić. Za każdym razem, gdy zdobywa skocznię, zastanawiasz się, czy kiedykolwiek go zobaczysz po tej chwili, po tym boisku. W piątek pierwszych 10 Jankesów, z którymi się spotkał, przeszło na emeryturę. Nigdy nie rzucał szybką piłką poniżej 97 mil na godzinę – aż do swojego ostatniego podgrzewacza, 96,6 mil na godzinę ustawionego przez pałkarza Jankesów Williego Calhouna na piłkę. Calhoun wybrał następną ofertę DeGroma, suwak 89,4 mil na godzinę.
Kiedy DeGrom rzuci kolejny strzał, pozostaje tajemnicą. Może przyjść w przyszłym tygodniu. Może przyjść w przyszłym miesiącu. Może przyjść w przyszłym roku. Taka jest z nim umowa.
Ponieważ po kontuzji Calhouna mowa ciała DeGrume’a zirytowała urzędników Rangersów. Nie trzymał ręki. Nie krzyczał z bólu. Ale jego chód zachwiał się, gdy okrążył kopiec. Lekkie utykanie wystarczyło, by wyprowadzić członków sztabu szkoleniowego z ziemianki. DeGrom wbił wzrok w ziemię i przemówił pod rękawicą. Następnie wyszedł i po raz drugi w trzech meczach przerwał swój występ z powodu kontuzji.
Początkowe prognozy były złowrogie. „Ucisk przedramienia” tylko wydaje się nieszkodliwy: stan może być prekursorem operacji Tommy’ego Johna. Uraz łokcia objawia się w przedramieniu, fizycznym odpowiednikiem znaku ostrzegawczego, który brzmi: Niebezpieczeństwo, może nastąpić od 12 do 15 miesięcy rehabilitacji.
Z drugiej strony DeGrom już wcześniej patrzył na to wyzwanie. Jego lista dolegliwości z ostatnich czterech sezonów wydaje się jedynie pobieżnym wprowadzeniem do anatomii człowieka. W różnych momentach cierpiał na zapalenie łokcia, reakcję stresową łopatki, ucisk w przedramieniu i ból nadgarstka. A to tylko jego prawa ręka – napiwek, którego użył do zdobycia nagrody National League Cy Young Award w 2018 i 2019 roku, napiwek, który był wystarczająco obiecujący podczas okrojonej kampanii w 2022 roku, aby zachęcić Rangersów do przekazania mu 185 milionów dolarów na pięć lat. kontrakt. Jego inne kontuzje obejmują całą gamę: skurcze ścięgien podkolanowych, ucisk w plecach, ucisk w szyi, ucisk po lewej stronie i ucisk po prawej stronie.
Ten ostatni problem może być bardziej złowieszczy niż uderzenia i zadrapania, które ograniczyły deGrom do 156 1/3 rund w 2021 i 2022 roku. Lub może to być więcej tego samego. „To był tylko środek ostrożności, więc go wyeliminowaliśmy” – powiedział dziennikarzom w Arlington trener Rangersów, Bruce Bochy. Boshi zauważył, że organizacja powinna mieć większą jasność po dogłębnej analizie w sobotę.
Texas kilka razy wybrał bezpieczną trasę z DeGromem na początku tej współpracy. Pojawia się późną wiosną. W zaledwie dwóch z sześciu meczów oddał ponad 80 rzutów. Rangersi nie chcieli ryzykować, że DeGrum zniszczy mu rękę na początku pięcioletniej umowy.
Jeśli wszystkie obawy się spełnią, jeśli ta kontuzja wymaga długiego pobytu na liście kontuzjowanych, a nawet operacji, nie roń łez dla właściciela Rangers, Raya Davisa; Powinno być dobrze. Ale dla reszty Rangersów, dla Pucciego i dyrektora generalnego Chrisa Younga, dla fanów, którzy utknęli przez sześć sezonów z rzędu – utrata DeGroma byłaby druzgocąca, okradając klub z pierwszego gracza tak samo jak zespół. Po sezonie kontrowersje dotyczące flirtu.
Rangersi zdobyli gola po deGromie. Zespół zdecydował, że warto zaryzykować, próbując odmłodzić go po kilku latach jako wycieraczka. Do tej pory zapowiedziano DeGrom. Kiedy występuje, pokazuje szczyt swojego zawodu. Jego występy są imponujące, ale krótkie. Klub dobrze sobie z tym radził. Marcus Semin odbił się po trudnym pierwszym roku w Teksasie. Martin Perez sprawił, że rok 2022 wyglądał jak przypadek pod koniec jego kariery. Skład jest głęboki. Byki były solidne. A Rangersi obudzili się w sobotę rano na pozycji, której nie zajmowali pod koniec sezonu od 2016 roku: pierwsze miejsce w MLS West.
Status DeGroma nie będzie jedynym czynnikiem decydującym o tym, czy Teksas może zatrzymać tę laskę. Astros będzie miał coś do powiedzenia w tej sprawie. Ale zdrowy degrum — a przynajmniej działający degrum — zapewniłby Rangersom asa zdolnego do walki z najlepszymi pałkarzami na świecie.
DeGrom nie miał jeszcze okazji zmierzyć się z Houston jako strażnik. Astros odwiedzają Globe Life Park dopiero pod koniec czerwca. Nie jest jasne, czy DeGrom tam będzie. Jeśli tak, to możesz oczekiwać, że będzie się wyróżniał. Możesz także oczekiwać, że będziesz go obserwować z niepokojem, podziwiać jego błyskotliwość i zastanawiać się, czy jego następny plan pośle go w zapomnienie. To jest umowa.
(Zdjęcie: Ron Jenkins/Getty Images)
„Skłonny do napadów apatii. Pasjonat kawy. Komunikator. Rozrabiaka. Baconaholic. Wielokrotnie nagradzany introwertyk”.